Thursday, April 17, 2014

Superior Spider-Man #31 Part 2

Superior Spider-Man #31 : Goblin Nation Conclusion Part 2

เรื่องโดย : Dan Slott | ภาพโดย : Giuseppe Camuncoli

วางจำหน่าย : 16 เมษายน 2014

สำนักพิมพ์ : Marvel Comics


ภายหลังจาก Goblin Nation, Peter ได้ชีวิตของเขากลับคืนมา หากแต่ว่าสิ่งต่างๆในชีวิตของเขาและผู้คนรอบข้างก็กำลังจะเปลี่ยนแปลงไป


ภายหลังจากที่เรื่องราวสิ้นสุด

พวก M.J. ได้กลับมาในเมืองอีกครั้ง แต่พวกเขาก็ยังไม่แน่ใจว่ามันปลอดภัยหรือยัง แต่ทาง Olivares ก็บอกว่าเขาคงจะออกไปนอกเมืองอีกไม่ได้แล้ว เพราะเขามีงานนักผจญเพลิงต้องไปทำ และในตอนนั้นเอง Peter ก็รีบวิ่งออกมาจาก Parker Industries เพื่อมาดูป้าเมย์ในทันที

Aunt May : ปีเตอร์!

Peter : ป้าเมย์!


Peter : ผมคิดถึงป้าเหลือเกิน

Superior Spider-Man บทส่งท้าย : การกระทำทุกอย่างล้วนมีผลลัพธ์ตามมา


Ollie : เอ็มเจ ฉันก็อยากจะเจอกับแฟนเก่าที่บ้าบอของเธอนะ แต่ตอนนี้คู่หูของฉันต้องการตัว...

M.J. : ได้สิ เอารถของฉันไปใช้ก่อนเลย แล้วติดต่อกลับมาด้วยล่ะ

Peter : ผมขอโทษสำหรับทุกๆอย่าง... ที่ทำให้พวกคุณต้องเป็นห่วง

Aunt May : ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ ปีเตอร์ ป้าสิที่ต้องเป็นฝ่ายขอโทษ

Jay : ฉันก็หวังว่ามันจะดีขึ้นนะ เพราะจากที่พบกันล่าสุดเธอทำตัวก้าวร้าวกับป้าของเธอมากเลยล่ะ

Peter : ล่าสุด... นั่น ผม...

Jay : เธอทำตัวป่าเถื่อนกับป้าของเธอ และยังแสดงความไม่ใส่ใจ รวมไปถึงการโกหกเรื่องที่เธอยังทำงานให้กับ สไปเดอร์แมน อีกด้วย


Jay : ป้าของเธอเป็นห่วงความปลอดภัยของเธอมาโดยตลอด ดังนั้นฉันคิดว่าเธอน่าจะห่วงใยป้าของเธอให้มากกว่านี้

Jay : และไม่ต้องไปโทษอย่างอื่นเลย เพราะแค่สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ก็ทำให้ป้าของเธอเป็นกังวลได้มากพอแล้ว!

Aunt May : ไม่เอาน่า เจย์ เรื่องพวกนี้มันไม่เกี่ยวกันหรอก

Peter : ไม่ครับ เจย์ พูดถูกแล้ว ผมรู้สึกว่าผมไม่เป็นตัวของตัวเองเลยช่วงนี้ ดังนั้นผมจึงอยากขอโอกาสให้ผมได้อธิบาย

Jay : ว่ามา พวกเรากำลังฟังอยู่


Peter : ผมเข้าใจว่าผมทำให้พวกคุณตกอยู่ในอันตราย และไม่มีอะไรที่จะทำให้เรื่องนั้นมันผ่านไปได้ง่ายๆ

Peter : การที่ผมทำงานให้กับ สไปเดอร์แมน... แล้วมีคนที่รู้เรื่องนี้... มันเป็นสถานการณ์ที่ไม่สามารถยอมรับได้จริงๆ ผมควรจะจัดการจบความสัมพันธ์นี้ แต่ผมก็ไม่อยู่ในจุดที่จะทำได้

Jay : เกี่ยวกับเรื่องการเงินหรือเปล่า? ฉันรู้ว่าการเริ่มต้นมันค่อนข้างยาก และเป็นสิ่งที่ท้าทาย แต่ถ้าเธอต้องการเงินมากกว่านี้ พวกเราสามารถที่จะ...

Peter : “ให้มากกว่านี้” เหรอครับ? ไม่ล่ะ ผมขอร้องไว้เลย... พวกคุณทำเพื่อผมมามากเกินกว่าที่ผมจะจินตนาการได้เลย

Peter : ผมจะสร้างมันขึ้นมาด้วยมือของผมเอง อย่างที่ผมทำมาตลอด


Peter : และผมได้บอก สไปเดอร์แมน ไปแล้ว ว่าผมไม่เอาด้วยแล้ว ผมลาออก

Peter : แน่นอน ว่ามันดูเหมือนสิ่งที่ผมพูดมาตลอด แต่หนนี้ผมจะจัดงานแถลงข่าว เพื่อให้มันเป็นทางการกันไปเลย และผมหวังว่าพวกคุณจะไปร่วมด้วยนะ

Peter : ผมรู้ว่า ผมไม่สมควรกับโอกาสที่สองนี้... แต่ถ้าพวกคุณได้โปรดให้มันกับผม... ผมสัญญาว่าผมจะรักษามันไว้ให้ดีที่สุด

Aunt May : แน่นอนสิจ๊ะ หลานรัก พวกเราให้หลานได้แน่นอน

Jay : ตามนั้นแหละ หลานชาย


จากนั้น Peter ก็ให้ป้าเมย์ไปตรวจสอบขาของเธอดูก่อน เพราะจากที่เขาเห็น การออกแบบมันยังมีจุดที่ไม่ถูกนิดหน่อย และเขาต้องการให้แน่ใจ ว่ามันจะไม่ส่งผลอะไรกับป้าของเขา โดยเขาได้ให้ Sajani รับช่วงต่อ ซึ่ง Jay ก็ขอไปด้วย มันจึงเหลือเพียงแค่ Peter กับ M.J. เท่านั้น

Peter : เอ็มเจ มันอาจจะฟังดูบ้าไปหน่อย แต่มันคือ อ๊อตโต้ อ็อคตาเวียส เขายึดร่างของฉันไป และมันเป็นเวลาหลายเดือน จนทำให้ฉันไม่รู้ว่ามันเกิด...

M.J. : ปีเตอร์ หยุดเถอะ

M.J. : ฉันเชื่อเธอ เพราะสิ่งแบบนี้เกิดขึ้นกับเธออยู่เสมอ ฉันเข้าใจว่ามันไม่ใช่ความผิดของเธอ เพราะนี่เป็นชีวิตของเธอ

M.J. : แต่ฉันทนให้ชีวิตของฉันเป็นแบบนั้นต่อไปไม่ไหวแล้ว


M.J. : ก่อนหน้านี้ฉันก็โดน ซิมไบโอตวีน่อม ข่อมขู่ แล้วจากนั้นก็โดนคนของกรีนก็อบลิน ไล่ฆ่า

M.J. : และบางครั้ง คำถามที่ว่า “ทำไม” มันก็ไม่สำคัญอีกต่อไป

M.J. : เธอเลือกแล้วว่าจะใช้ชีวิตแบบไหน นั่นฉันเข้าใจ... และยอมรับมันอีกด้วย ฉันใช้ชีวิตอยู่กับมันมานานพอดู

M.J. : แต่ไม่นานมานี้ ฉันได้ใช้ชีวิตของฉันเอง มีงานที่ดี และแฟนที่ดี มันสมบูรณ์แบบแล้วจริงมั้ย? แน่นอนว่ามันไม่ใช่ แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นนั้นเป็นเรื่องปกติ ที่ฉันรับมือกับมันได้

M.J. : ปีเตอร์ ฉันดีใจที่เธอกลับมาแล้ว และไม่เป็นอะไร แต่เธอกับฉันรู้ว่ามันมีอะไรนอกเหนือจากนั้น

M.J. : ฉันเป็นห่วงเธอเสมอ แต่ฉันจะปล่อยให้ชีวิตของฉันถูกชีวิตของเธอกลืนกินต่อไปไม่ได้แล้ว

M.J. : ฉัน...ทำไม่ได้


Peter : เอ็มเจ... ฉันคงจะไม่มีทางขอโทษเธอได้หมด สำหรับเรื่องที่เธอต้องพบเจอมา

Peter : และมันก็แทบจะฆ่าฉันด้วยซ้ำ เพราะก่อนที่ ด็อค จะเอาร่างของฉันไป พวกเราก็รู้ดีว่ามันมีบางอย่างระหว่างเรา ซึ่งพวกเราก็ไม่เคยที่จะค้นหาว่ามันคืออะไร... แต่...

Peter : เธอรู้ดี ว่าสิ่งสุดท้ายที่ฉันจะทำคือการทำร้ายเธอ และถ้าตอนนี้เธอมีความสุขดีแล้วล่ะก็...

แต่แล้วเขาก็ถูกขัดขึ้นมาเสียก่อน ด้วยการประกาศของ Mayor Jameson เกี่ยวกับเรื่อง Spider-Slayer

Peter : อ็อค คิดมาตลอด ว่าเขาสามารถหลอกใช้งานนายกฯคนนี้ได้ เขาแบล็กเมล์โจนาฮ์ ฉันต้องไปแก้ไข...

M.J. : ไปเถอะ ไม่เป็นไรหรอก ปีเตอร์ ฉันพูดสิ่งที่ต้องพูดไปแล้ว

และ Peter ก็ออกไป ในขณะที่อีกเสียงพูดขึ้นมา

??? : เธอทำถูกแล้ว


Carile : โทษที ไม่ได้อยากจะดักฟังหรืออะไรหรอกนะ

M.J. : คาร์ลี่? คาร์ลี่ คูเปอร์? ฉันเกือบจะจำเธอไม่ได้แหน่ะ

Carlie : ฉันเองก็เหมือนกัน เฮะ เฮะ ฮ่า...

Carlie : อะแฮ่ม ขอโทษที มันยังมีผลตกค้างอยู่

M.J. : ของอะไรล่ะ?

และ Carlie ก็เปิดหน้าให้เธอดู และพบว่าดวงตาของเธอยังไม่กลับเป็นปกติ

Carlie : ฉันถูก กรีน ก็อบลิน ลักพาตัวไป และทำให้ฉันหนึ่งในพวกมัน แต่มันก็ก่อนหน้าที่ฉันสามารถรอดมาได้


Carlie : และฉันก็คิดว่าตัวเองโชคดี ไม่เหมือนกับผู้หญิงผู้โชคร้าย ...ซึ่งถูกโยนลงมาจากสะพานคนนั้น

M.J. : เกวน

Carlie : ใช่แล้วเธอนั่นแหละ เธอรู้จักผู้หญิงคนนั้นใช่มั้ย?

M.J. : พวกเราเป็นเพื่อนกัน เธอมองเห็นข้อดีของทุกๆคน... ในโลกใบนี้ และทำให้พวกเขารู้สึกว่าพวกเขาจะไม่เป็นอะไร

M.J. : แต่หลังจากที่เธอตาย ทุกๆอย่างก็ไม่เหมือนเดิมอีกเลย

Carlie : ออสบอร์น ก็พูดถึงเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน มันเป็นเรื่องราวที่โหดร้าย... และฉันก็รู้ว่ามันไม่ใช่ความผิดของ ปีเตอร์ แต่เธอก็พูดถูก... มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับผู้คนที่อยู่รอบตัวเขา


Carlie : ตั้งแต่ที่ฉันพบกับเขา พี่สาวของฉันก็กลายเป็นก็อบลิน และฉันก็ยังกลายเป็นสัตว์ประหลาดแมงมุม แถมยังได้นี่เป็นของที่ระลึกอีก

Carlie : เธออยู่กับเขามานานกว่าฉัน บอกฉันมาหน่อยสิ ไม่ว่าคนที่พวกเราเดทด้วย, เพื่อน, เพื่อนร่วมงาน หรืออะไรก็ตาม... ตราบใดที่ฉันยังเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของเขา มันมีอะไรที่จะเปลี่ยนแปลงไปจากนี้ด้วยงั้นเหรอ?

M.J. : ฉันก็หวังว่าฉันจะพูดว่า “ใช่” ออกมา เพราะเขาเป็นคนดี บางทีอาจจะเป็นคนดีที่สุดเท่าที่ฉันเคยรู้จักมาอีกด้วย

M.J. : แต่ คาร์ลี่ การที่ไม่อยากจะใช้ชีวิตให้ตกเป็นเป้าหมายอยู่ตลอดเวลา ก็ไม่ใช่เรื่องที่จะทำให้เธอกลายเป็นคนเลวร้ายหรอกนะ


จากนั้น Carlie ก็บอกว่าเธอจะออกไปอยู่กับเพื่อนที่นอกเมืองสักระยะ เพื่อให้ร่างกายของเธอฟื้นตัวดีก่อน รวมไปถึงหาสถานที่ที่จะสามารถใช้ชีวิตเป็นตำรวจธรรมดา ที่ไม่เจอเรื่องพิลึกพิลั่น และบอก M.J. เรื่องที่ว่าเขาพูดถูกเกี่ยวกับ Doc Ock

Carlie : นี่ฉันขี้ขลาดหรือเปล่า ที่คิดจะทิ้งเขาไป? เพราะพวกเราก็เพิ่งจะกันอยู่ว่าเขาไม่ใช่คนผิด

M.J. : ไม่หรอก มันเป็นตัวเลือกของเขา “พลังและความรับผิดชอบ” ฉันยกย่องที่เขาแบกรับภาระต่างๆไว้... และเลือกที่จะทำแบบนั้นต่อไปเรื่อยๆ

M.J. : แต่อย่างไรก็ตาม มันก็เป็นแค่ตัวเลือก เราสามารถที่จะเลือกสิ่งที่แตกต่างออกไปได้

Carlie : ฉันหวังว่าเธอจะพูดถูกนะ พวกเราไม่มีพลังเหมือนเขา พวกเราจึงไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบแบบเขา

M.J. : ไม่หรอก พวกเรามีพลังของพวกเราเอง นั่นทำให้พวกเราสามารถเลือกความรับผิดชอบที่เหมาะสมกับเราได้

จากนั้นทั้งสองสาวก็ลาจากกันไป ในขณะที่หนึ่งหนุ่มได้โหนใยออกไปยังที่หมายของเขา


“พวกเธอไปแล้ว ฉันไม่สามารถที่จะอยู่ฟังเรื่องที่พวกเธอจะพูด ว่าตกลงแล้วมันเกิดอะไรขึ้น”

“นายต้องรับมันให้ได้ ปีเตอร์... และถึงแม้นายจะอยู่ที่นั่น มันก็เหมือนกับว่านายจะมีเหตุผลที่จะทำให้พวกเขาเลือกที่จะอยู่ต่อ และไม่หนีหายไปโดยไม่หันกลับมาอีกอย่างงั้นแหละ”

“พวกเขาได้เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเองแล้ว การอยู่ใกล้ฉันมีแต่จะทำให้เจ็บปวดมากขึ้น”

“ฉันช่วยเหลือหลายร้อย... บางทีอาจจะพันชีวิต ที่ฉันได้พบในทุกวินาที หรือนาที...”

“แต่มันก็ยากที่จะคิดว่า ผู้คนที่อยู่รายล้อมฉันมาตลอดเวลาจะไม่ได้รับผลกระทบ หรือต้องจ่ายค่าตอบแทนอะไรเลย”

“ยกตัวอย่างเช่น...”

Spider-Man : ท่านนายกฯ เจมสัน

Jameson : จะมามองดูฉันด้วยความสมเพศหรือไง? หรือจะมาข่มขู่อะไรฉันอีก?


Spider-Man : นี่คือสไปเดอร์บอทที่บักทึกคำพูดที่คุณสั่งให้ผมฆ่าสมิธต์ไว้ มันไม่มีการก็อปปี้อะไรไว้เลย ถ้าคุณตรวจสอบดูก็จะรู้เอง

Spider-Man : ผมไม่ได้ปล่อยมันออกไปเลยแม้แต่น้อย และอีกอย่างหมอนี่ฆ่าภรรยาของคุณ ผมไม่คิดว่าคนอื่นๆจะโทษคุณสำหรับเรื่องนี้หรอกนะ

Jameson : แล้วฉันควรจะทำยังไง ขอบใจแกหรือไง?

Spider-Man : คุณสมควรจะเป็น โจนาฮ์ เจมสัน ชายผู้ไม่เคยหันหลังให้กับใครหรืออะไรก็ตาม

Spider-Man : เจ้าก็อบลินมันแฮ็คหุ่นสไปเดอร์สเลเยอร์ของคุณ มันไม่ใช่ความผิดของคุณ ที่พวกมันเข้าเล่นงานตำรวจ คุณสามารถต่อสู้ต่อไปได้นะ โจนาฮ์

Jameson : บางทีฉันอาจจะทำได้ แต่ฉันจะไม่ทำ


Spider-Man : ทำไมล่ะ?

Jameson : เพราะฉันไม่ใช่แกยังไงล่ะว้อย ฉันยอมรับความผิดพลาดของตัวเอง และทำในสิ่งที่ถูกต้อง!

Jameson : ฉันคิดมาตลอดว่าแกมันเป็นพวกตัวตลกงี่เง่าที่ชอบเอาหน้า หรือบางทีก็อาจจะเป็นอาชญากรด้วยซ้ำ เป็นคนที่เปี่ยมด้วยความโลภและเห็นแก่ตัว

Jameson : แต่ไม่กี่เดือนมานี้ มันทำให้ฉันเข้าใจความจริง ว่าแกมันเลวร้ายกว่านั้นเยอะ

Jameson : แกมันเป็นพวกคนที่ต่อต้านสังคม พวกซาดิสม์ที่มีความสุขจากการใช้กำลังบีบบังคับผู้อื่น และทำให้เขาเป็นเหมือนสัตว์เลี้ยงของแก เพียงเพราะแกมีพลังที่จะทำมันได้


Jameson : แกข่มขู่ฉัน และมัดมือใช้งานฉัน! แล้วตอนนี้แกก็จะมาทำเป็นว่าแกไม่เคยคิดจะทำแบบนั้นมาก่อนงั้นเหรอ? แถมยังพยายามบอกให้ฉันต่อสู้ต่อไปเนี่ยนะ?

Jameson : ตกลงแล้วแกเป็นคนบ้าอะไรกันแน่?

Spider-Man : โจนาฮ์ คุณไม่รู้หรอก ว่าเรื่องนี้มัน...

Jameson : อะไรอีกล่ะ? เอาเลยสิ พูดออกมาเลย แก้ต่างเลยสิ! หาเหตุผลที่เข้าข้างตัวเองแล้วบอกว่าแกไม่ได้ทำมันสิ! ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่านอกจากแกแล้วจะมีใครที่ทำแบบนั้นได้อีก?

Spider-Man : ผม...ผม...


Spider-Man : ผมไม่ได้มาที่นี่ เพื่อทำตัวให้คุณชอบหรือเชื่อใจ ผมแค่อยากมาบอกว่า คุณไม่มีอะไรที่จะต้องหวาดกลัวในตัวผม

Spider-Man : และคุณไม่ควรที่จะยอมรับความผิดพลาดที่เจ้า กรีน ก็อบลิน ยัดเยียดให้กับคุณ

Spider-Man : มันเป็นตัวเลือกของคุณ... แต่ถ้าเป็นผม...ผมจะอยู่ต่อ

Spider-Man : และสู้ต่อไป

Jameson : ก็นะ...บางทีฉันอาจจะทำแบบนั้น...


Jameson : แต่นั่นคือถ้าแกโผล่หัวออกมาตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้! ก่อนที่ฉันจะประกาศลาออกจากตำแหน่งโว้ย!

และ Jameson ก็ประกาศลาออกจากตำแหน่งเพื่อรับผิดชอบต่อสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงการรุกรานของ Goblin เขาได้เดินออกไปจากห้องทำงานด้วยตัวเอง

Jameson : ลาล่ะ เจ้าคนที่น่ารังเกียจ แกจะไม่มี เจ. โจนาฮ์ เจมสัน มาให้เตะเล่นอีกแล้ว

Jameson : แต่คราวนี้ มันจะเป็นฉันนี่แหละที่ไล่เตะแก


The End



คุยกันท้ายเล่ม

และแล้วก็จบกันไปแล้วสำหรับ Superior Spider-Man เป็นเรื่องแรกที่ผมทำสปอยจนจบซีรี่ส์ 31 เล่ม ซึ่งใช้เวลาประมาณปีกว่า และเรื่องราวของมันก็เริ่มจากจุดที่ถูกผู้คนเกลียดชังจนกระทั่งขึ้นมาสู่จุดสูงสุดได้สำเร็จ นับเป็นหนึ่งในซีรี่ส์ที่ประสบความสำเร็จอีกเรื่องหนึ่งของ Marvel ซึ่งเนื้อหาแต่ละตอนล้วนเป็นสิ่งที่เราไม่แทบจะไม่เคยเห็นมาก่อนในซีรี่ส์ Spider-Man นี้

ผมก็คงขอทิ้งท้ายไว้แค่นี้ แล้วกลับมาพบกันใหม่กับ Amazing Spider-Man #1 ปลายเดือนนี้นะครับ

17 comments:

  1. ขอบคุณคร้าบบบบบบ (-/\-

    ReplyDelete
  2. ขอบคุณครับผม :)

    ReplyDelete
  3. ขอบคุณมากๆครับที่แปลมาให้ได้อ่านกัน

    ReplyDelete
  4. ขอบคุณครับแปลตั้งแต่เริ่มจนจบจริงๆ

    ReplyDelete
  5. ขอบคุณครับ

    ReplyDelete
  6. ขอบคุณมากครับตามอ่านทุกตอนเลยครับ เป็นEventที่ชอบที่สุดตอนนี้เลยจริงๆ

    ReplyDelete
  7. ขอบคุณครับ ชอบมากจริงๆ

    ReplyDelete
  8. ขอบคุณครับ สนุกมากเลย

    ReplyDelete
  9. ขอบคุณมากกกกกกกพี่แกมาตอนเดียวเคลียร์ตัวเองได้หมด

    ReplyDelete
  10. กะว่าจะซื้อ ปกแข็งมาเก็บเลย เป็น ปีที่ สุดมากของ spider man

    ReplyDelete
  11. สนุกจริงๆ ปีเตอร์ไม่เคยจะสมหวังในรักเลย 555+ ต้องจ่ายราคาที่แพงจริงๆด้วยละนะ ยังไงก็ขอบคุณแอดมิน ที่แปลให้จนจบเลย ขอบคุณที่สละเวลา ครับ ^^

    ReplyDelete
  12. ขอบคุณสำหรับความเหนื่อยยากคร้าบบบ

    ReplyDelete
  13. ขอบคุณมากๆครับ

    ReplyDelete
  14. ปีเตอร์รรอตามล้างมที่ ock ทำไว้ อีกละ

    ReplyDelete
  15. สุดยอดมากๆ ครับ ทั้งซีรี่ย์นี้ ทั้งคุณ

    ReplyDelete
  16. ขอบคุณครับ

    ReplyDelete
  17. ในที่สุด MJ ก็ทนไม่ไหวขอเลิกจนได้!!

    ReplyDelete