Thursday, May 23, 2013

Superior Spider-Man #10


Superior Spider-Man #10 : Independence Day

เรื่อง : Dan Slott | ภาพ : Giuseppe Camuncoli | วางจำหน่าย : 22 พฤษภาคม 2013

สำนักพิมพ์ : Marvel Comics


พบกับสิ่งที่เกิดขึ้นภายหลังจากการจากไปของ Peter และภัยร้ายที่กำลังก่อตัวขึ้น


ในเช้าวันใหม่ นาฬิกาปลุกในห้องของ Peter ดังขึ้น แต่เขาคนคนนี้ไม่ใช่ Peter ไปแล้ว เขาเปลี่ยนแปลงไปอย่างสมบูรณ์

“เอาล่ะมันเริ่มขึ้นจริงๆแล้ว”

“ยุคใหม่อันรุ่งโรจน์”

“และมันคือวันแรกที่ไม่มีเจ้า Peter Parker มาคอยบ่นเพ้อเจ้ออยู่ในหัวของฉัน”

“ในที่สุดฉันก็ได้เป็นอิสระ ได้กลายเป็นตัวของตัวเอง... หรืออีกแง่ก็คือ ได้เป็น Spider-Man ที่ฉันต้องการจะเป็น”

ซึ่งมี Spider-Bot เข้ามารายงานสถานการณ์ปัจจุบัน จากการจับตาดูวายร้ายที่เขาตั้งไว้ ซึ่งมันบอกว่าเป้าหมายที่ 4 และ 6 ได้เคลื่อนไหวแล้ว ซึ่งพวกเขาอยู่ในถนน bayard ที่เดียวกัน เพื่อปะทะกัน หรือเรียกง่ายๆว่า ศึกระหว่างสองแก๊ง แล้ว Dc.Ock ก็เปลี่ยนชุดทันที

“Peter Parker เป็นคนที่เคลื่อนไหวได้โง่เง่ามากจริงๆ”

“ลุยจากที่นึงแล้วไปอีกที่นึง หมอนั่นปล่อยให้ศัตรูของเขาเดินเกมได้ก่อนตลอด”

“แต่สำหรับฉัน ก็แค่รอให้โอกาสมันหันเหมาหาฉัน”

“ปล่อยให้พวกมันได้ทำในสิ่งที่พวกมันอยากจะทำ และเมื่อพวกมันเริ่มที่จะอ่อนแอ... นั่นแหละ คือโอกาสที่ฉันจะเข้าไปจู่โจม!”

Dc.Ock นั่งดื่มกาแฟยามเช้าไปคิดไป


“คอยดูละกัน ถ้า Peter Parker จะต้องรับมือกับอาการของโรคร้ายต่างๆ... ฉัน Otto Octavius จะทำการกำจัดโรคร้ายพวกนั้นให้หายไปเอง!”

จากนั้น Spider-Man ก็พุ่งตัวออกไปทันที

Spider-Man : ฉันจะกำจัดอาชญากรรมในเมืองนี้ ฉันจะช่วยเหลือพวกแกทุกคน จากวันนี้เป็นต้นไป ฉันจะเป็นฮีโร่ที่ยอดเยี่ยมยิ่งกว่าที่พวกแกทุกคนต้องการ!

Superior Spider-Man #10

Independence Day : วันแห่งอิสรภาพ


ในตรอกแห่งหนึ่ง วายร้าย 2 ตัว ยกพวกตีกันเพื่อแย่งเขตแดน นั่นคือ White Dragon คนใหม่ และ The Owl (Leland Owlsley) นั่นเอง โดย The Owl ยกพวกเข้ามาในถิ่นของ White Dragon เพราะรู้ว่ามันไม่ใช่ตัวจริง เนื่องจากตัวจริงตายไปได้สักพักแล้ว แต่ในตอนนั้นเองที่มารขัดขวางมาถึง...

Spider-Man : น่าสมเพชเป็นบ้า อุตส่าห์ยกพวกตีกันมาหลายบล็อก... เพื่อสนองตัญหาของตัวเอง

The Owl : เจ้านักโหนใย

Spider-Man : แต่มันจะต้องยุติลงตรงนี้

Spider-Man : ถือซะว่านี่คือการเตือน... และให้มันเป็นเครื่องเตือนใจ... สำหรับใครก็ตามที่โง่เง่า... จนคิดที่จะหาเรื่องบนท้องถนนของฉัน!


Spider-Man : เข้าใจหรือยังล่ะ?! และใช่แล้ว หนีไปซะ! วิ่งกันเข้าไป! แต่มันจะไม่ช่วยอะไรพวกแกแม้แต่น้อย ไม่มีใครที่จะหนี...

W.D : ไอ้แมงมุม

Spider-Man : นี่ฉันกำลังพูดอยู่นะ หยาบคายจริงๆ

W.D : แน่จริงก็มาสู้กับฉันสิ แล้วฉันจะแสดงความโกรธเกรี้ยวดุจเพลิงกาฬ....

และเมื่อเขาขอมาก็จัดให้

Spider-Man : "ความโกรธเกรี้ยวดุจเพลิงกาฬ"? ให้ตายสิ...นี่ฉัน... ใครมันบ้าพอจะพูดอะไรแบบนี่กันเนี่ย

W.D : ฉะ...ฉันพ่นลมหายใจออกมาเป็นไฟได้

Spider-Man : น้ำหน้าอย่างแกฉันว่าไม่ว่ะ แต่ชุดของแกน่ะอาจจะใช่ และลองดูซี่ ว่าฉันกำลัง... ค่อยๆบีบอัดหลอมลมในคอของแกอยู่

และเขาก็เล่นงานมันจนหายใจไม่ออก

Spider-Man : ...และถ้าจะแนะนำนะ วันหลังอย่าได้เผาพลาญอ๊อกซิเจนใกล้ๆปากของแกอีก อ้อและใช่แล้ว คราวหน้าอย่าได้คิดจะเข้ามาขัดจังหวะฉันอีก


และที่ด้านหลัง The Owl ก็เตรียมเข้าจู่โจมใส่เขา

Spider-Man : และสำหรับแกนะ โอลส์ลี่ย์ ขอบอกว่าฉันไม่ลืมเรื่องของแก ...และถ้าจะคิดให้ดี แกต่างหากที่ลืมเรื่องสัมผัสแมงมุมของฉัน

The Owl : โอ้เวร ฉะ...ฉัน ยอมแพ้

Spider-Man : หืม อะไรนะ... ไม่ล่ะ

Spider-Man ตอบกลับอย่างยียวนและยิงใยเข้าที่หน้ามันทันที ก่อนจะทุ่มตัวมันลงมาแบบสุดแรง
ซึ่งนั่นมาจากเรื่องราวความบาดหมางของทั้งคู่ในอดีตนั่นเอง และเขาก็คิดจะใช้ตัว Owlsley เป็นตัวอย่างสำหรับอะไรบางอย่าง


และสำหรับเหล่าลูกน้องของทั้งคู่ก็กำลังหนีตายจากเขา แต่แล้วพวกนั้นก็พบเข้ากับคนกลุ่มนึงที่สอบถามว่าพวกเขาหนี Spider-Man มาอย่างงั้นหรือ ถ้าต้องการจะหนีให้พ้น พวกนั้นจะต้องมากับพวกเขา และบนตัวของคนเหล่านั้น มันมีสัญลักษณ์ที่เราคุ้นตา ใบหน้าของศัตรูตัวฉกาจของ Spider-Man นั่นคือ Green Goblin!


และแล้วพวกตำรวจก็มาถึง ซึ่งพวกเขาพบกับ White Dragon และ The Owl โดนขึงใยอยู่เหมือนเคย แต่รอบนี้พวกเขาโดนจัดหนัก จนพวกตำรวจต้องขอหน่วยพยาบาลมาช่วยด้วย และหนึ่งในนั้นก็บอกว่าเขาเริ่มที่จะคิดถึงการที่ Spider-Man ทิ้งโน้ตตลกๆเล็กๆไว้ซะแล้วสิ ส่วน Dc.Ock หลังเสร็จกิจก็รีบกลับไปยังมหาลัยสำหรับหารเรียนช่วงเช้า และพบเข้า M.J. ที่มาดักรอเขา Dc.Ock ที่ไม่มีความทรงจำของ Peter และไม่อยากยุ่งกับเธออีกต่อไปจึงปฎิเสธเธอไปว่าเขารีบ แต่นั่นมันดูไม่ใช่ Peter เลย และ M.J. ก็เริ่มที่จะคิดแบบนั้น


ซึ่งที่สำนักงานตำรวจ Yuri Watanabe (the Wraith) ที่หายไปนานก็กลับมา และสอบถามถึงเรื่องที่เกิดขึ้น นั่นคือเรื่องที่ Spider-Man ยิงปืน และฆ่าผู้ร้ายตาย ซึ่งเหล่าตำรวจที่อยู่ในเหตุการณ์ก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่า เรื่องนั้นมันสมควรแล้ว และไม่มีใครสักคนที่จะโทษ Spider-Man จากนั้นเมื่อพวกเขาออกไปกันหมด Yuri ก็เรียก Carlie ออกมา

Yuri : ไม่รู้ว่าเธอคิดยังไงนะ แต่ฉันฟังมาพอแล้ว

Carlie : อะไรนะ? นี่เอาจริงสิ ฟังคำพูดจากปาก “พวกชอบโกหก” แบบนั้นมันไม่มีอะไรที่เป็นมูลความจริงหรอกน่า และพวกพยานด้วย พวกนั้นเลือกที่จะโกหกเพื่อปกป้องเขา

Yuri : นี่เธอแน่ใจจริงๆเหรอ

Carlie : ฉันได้ลองชันสูตรศพดูแล้ว กระดูกข้อมือของเขาหัก ดังนั้นในตอนที่เขาตายเขาไม่มีทางที่จะถือปืนได้แน่ๆ เขาไม่มีอาวุธอะไรเลย และจากบาดแผลของลูกกระสุนปืนนั่นมันต้องยิงมาจากระยะที่ใกล้มากๆ

Carlie : สไปเดอร์แมนที่ฉันรู้จักจะไม่มีวันทำอะไรแบบนี้ แต่ตอนนี้มันก็ไม่มีอะไรที่จะพิสูจน์ได้… ไม่เว้นแต่พวกเราจะล้มล้างพวกตำรวจดีๆแบบนั้นออกไปจนหมด ฉันคิดว่า...


“...พวกเราจะต้องหาทางอื่น เพื่อที่จะจัดการกับเขา”

และในสถานที่แห่งหนึ่ง ใครบางคนกำลังนั่งงัดแงะ Spider-Bot อยู่ และเขาก็คือ Green Goblin และลูกสมุนตัวน้อยของเขาที่แปลพรรคมาจาก Vulture

Green Goblin : ฮ่า ฮ่า ฮ่า นั่นไงล่ะเจ้าหุ่นแมงมุม ร่องรอยต่างๆบนของแก รายละเอียดดุจปีศาจร้าย มันเหมือนกับมีโทรจันอยู่ในบ้านเลยล่ะ

เบ๊ GG : แล้วมันสนุกยังไงล่ะ บอส

Green Goblin : ก็นี่ไงล่ะ ไอ้หนู เห็นนี่มั้ย? มันมีข้อบกพร่องอยู่ในการออกแบบของเจ้านี่ ตรงกลางของเจ้าแมงมุมหลายตานี่

เบ๊ GG : ขอโทษนะบอส แต่ทางนี้มองไม่เห็นจะรู้เรื่องเบยอ่ะ

Green Goblin : ฉันรู้อยู่แล้วน่าไอ้ลูกชาย แต่เจ้าหมอนั่นก็ด้วยเหมือนกัน

Green Goblin : เฮะ เฮะ เฮะ เอาล่ะ เข้ามาหาฉันเลย เจ้าเด็กน้อยผู้น่าสงสาร


“งั้นเรามาลองทดสอบมันดูดีกว่า”

ที่คลาสเรียน Dc.Ock ทำข้อสอบของอาจารย์จมูกโตเสร็จด้วยความเร็วสูง (ประมาณ 9 นาที) และเดินไปส่งพร้อมแดกดันจารย์แกอีกต่อ ก่อนที่จะขอลากลับก่อน และโดน Anna ทักเข้าให้ ซึ่งเธอกะจะนัดเขาไปกินข้าวเย็นด้วย แต่ตอนนี้เขามีนัดกับป้าเมย์แล้ว Anna จึงขอเป็นของหวานแทน Dc.Ock จึงตกปากรับคำไป


ทางด้าน M.J. ก็กำลังครุ่นคิดถึงเรื่องของ Peter ที่เปลี่ยนไปอยู่ไนท์คลับของเธอ และเจ้าพวก Goblin ตัวน้อยๆก็บินมาหาเธอ ซึ่งดูเหมือน บอสของพวกมันจะสามารถแฮ๊กระบบ Spider-Bot ได้แล้ว ทำให้มันมองไม่เห็นอะไร และไม่ตอบสนองต่ออะไรเลย พวก Goblin ตัวน้อยจึงเริ่มจู่โจมทันที และนั่นคือในขณะที่ M.J. กำลังโทรศัพท์หา Peter


และในตอนนั้น Dc.Ock ก็กำลังนั่งกินข้าวแบบครอบครัวแสนสุขกับป้าเมย์ และนั่นทำให้ Dc.Ock ถูกใจกับครอบครัวแบบนี้เป็นอย่างมาก และเขาคิดว่า Peter อาจจะไม่ดีใจกับเรื่องแบบนี้ ซึ่งป้าเมย์ก็ขออะไร Peter ไว้ เนื่องจากป้าเมย์เห็นว่า Spider-Man ดูดุร้ายขึ้น เธอจึงอยากจะให้ Peter ที่ทำงานร่วมกันกับ Spider-Man เอาตัวออกห่างไว้ก่อน Dc.Ock ที่ได้ฟังจึงรับแบบส่งๆไปว่า เธอจะไม่ได้เขาอยู่กับ Spider-Man อีก


แต่แล้ว J.J. ก็โพล่งขึ้นมา

J.J. : นี่พวกคุณเป็นบ้าอะไรกันไปหมด พวกคุณกำลังพูดถึง สไปดี้ ที่แม้เขาเคยจะเป็นไอ้เลวระดับโลก... แต่ตอนนี้หมอนั่นเป็นสุดยอมขุมทรัพย์ของนิวยอร์กเลยนะ

Jay : นี่ไอ้ลูกชาย อย่าบอกนะว่าแกคิดแบบนั้นจริงๆน่ะ แกลองดูที่เขาทำกับบูมเมอร์แรงสิ...

J.J. : ป๋า หมายถึงไอ้คนที่มันพยายามจะแบล็กเมลล์เมืองนี้ด้วยเครื่องควบคุมอากาศน่ะเหรอ

Jay : ...หรืออย่างวัลเชอร์น่ะ

J.J. : ไอ้คนที่ข่มขวัญและทำเล้วๆจากบนฟ้าอ่ะนะ

Dc.Ock : เอิ่ม... ผมต้องไปแล้ว

A.May : แล้วของหวานล่ะจ๊ะ

Dc.Ock : ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมคิดว่ามันต้องยอดแน่ๆเลย... แต่ผมได้พบกับผู้หญิงที่มหาลัยและเธอก็... ผมคิดว่าเธอวิเศษมากเลยล่ะครับ ป้าเมย์

ทางด้าน J.J. ก็ยังทะเลาะกับพ่อของเขาต่อไป

A.May : ผู้หญิงเหรอ? ทำไมถึงไม่บอกก่อนล่ะ ชู่... ไปเถอะ อย่าปล่อยให้เธอรอเลย

Dc.Ock : ได้ครับ คุณนาย

A.may : ได้เป็นด็อคเตอร์ ได้งานดีๆ และพบกับผู้หญิงดีๆ ในที่สุด ทุกๆอย่างก็จะได้ลงตัวซักที


ทางด้าน M.J. นั้นที่คลับของเธอเหมือนจะโดนตัดสัญญาณโทรศัพท์ทำให้เธอติดต่อใครไม่ได้เลย ซึ่งในขณะที่คนงานหนุ่มกำลังจะออกไปดูสัญญาณข้างนอก ก็พบว่ามีลูกระเบิดโยนเข้ามา ซึ่งมันเป็นอะไรที่คุ้นตา กับลูกระเบิดฟักทองแบบนี้ และมันก็ระเบิดออกมาในคลับทันที ซึ่ง Spider-Bot ที่จับจ้องอยู่ก็ได้แต่มองโดยไม่มีการตอบสนองใดๆ


ทางด้าน Dc.Ock ก็มาถึงบ้านของ Anna ซึ่งเขาก็มาดูเธอทำอาหารด้วยวิธีการแบบนักวิทยาศาสตร์ของเธอ ซึ่งด้วยตัวอันเล็กของเธอทำให้เธอต้องเก้าอี้ในการทำอาหาร และมันก็เกิดอุบัติเหตุขึ้น Dc.Ock จึงเข้าไปช่วยเธอทันที โดยใช้มือเข้าช่วยเธอไว้จาก น้ำแข็งแห้ง ที่กำลังตกลงมา ซึ่งเธอตกใจมากกับเรื่องที่เกิดขึ้นและปฐมพยาบาลเขาทันที โดยที่เขาก็บอกว่าเขาเคยเจออะไรที่มันแย่กว่านี้มาแล้ว


Anna : เอ้านี่ยาขี้ผึ้ง แล้วเราจะทามันลงไปที่...

Dc.Ock : นี่แอนนา ผมก็เป็นนักวิทยาศาสตร์นะ ผมย่อมรู้วิธีการจัดการกับรอยแผลไหม้จากน้ำแข็งเป็นน่า

Anna : ฉันก็รู้ แต่... หัวใจของฉันมันไม่ยอมที่จะหยุดเต้นแรงเลย... ฉันขอโทษจริงๆ ดูรอบแผลนี่สิมัน...

Dc.Ock : มันไม่เป็นไรหรอกน่า

Anna : นี่คุณ... คุณช่วยชีวิตฉันไว้

Dc.Ock : ใช่ผมรู้

Anna : ฉันสัญญาเรื่องของหวานไว้

และแล้ว Anna ก็ให้ Dc.Ock ได้ชิมของหวานของเธอ มันก็คือริมฝีปากของเธอนั่นเอง แต่แล้วโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาซะก่อน เขาจึงต้องขอตัวไปจัดการธุระกับ Spider-Man ก่อน แต่ Anna ก็บอกว่าเธอจะเราเขาอยู่ตรงนี้


กลางกองเพลิงที่คลับของ M.J. พวกเธอติดอยู่ในนี้ออกไปไหนไม่ได้ จนกระทั่งมีใครบางคนบุกเข้ามา ซึ่งก็คือเหล่านักผจญเพลิงนั่นเองที่เขามาช่วยพวกเธอ โดย M.J. ที่สูดควันเข้าไปมาก็ละเมอคิดว่าเขาคือ Peter ไป


และเธอก็ได้รับรู้ทีหลัง ว่าคนที่ช่วยเธอนั้นไม่ใช่ Peter จริงๆ เขาไม่มาเมื่อเธอตกอยู่ในที่นั่งลำบาก และตอนนี้ Dc.Ock ก็ไปจัดการกับ tombstone คนร้ายระดับหัวหน้าคนที่สาม ในวันนี้ และเขาก็พยายามยิงมุขกลบเกลื่อนให้ตลก แต่พวกตำรวจก็รู้ว่ามันฝืด และคิดว่าเขาเคยตลกมากกว่านี้


Police A : ลูกน้องบางคนของ ทูมสโตน หนีไปได้

Spider-Man : ไม่ต้องเป็นห่วงไป ฉันจะตามหาตัวเจ้าพวกนั้นเอง แต่อันดับแรกมันมีปัญหานิดหน่อยกับตารางเวลาของฉันน่ะ มันมีเพลิงไหม้เกิดขึ้นในเมือง ฉันจึงต้องขอตัวไปที่สถานีดับเพลิงก่อน

Police B : หมายถึงคลับกลางคืนที่เชลซีเหรอครับ? ใช่พวกเขาเข้าไปจัดการเรียบร้อยแล้ว ทุกคนปลอดภัยดี

Spider-Man : เยี่ยมมาก

“และนั่นแหละคือสิ่งที่ควรจะเป็น เมื่อทุกๆคนทำหน้าที่ของตัวเอง... และทำในสิ่งที่เขาทำได้อย่างความสามารถ แล้วดูสิว่าพวกเราทำสำเร็จแค่ไหน”

“และถ้าให้คิดนะ ถ้า Parker อยู่ที่นี่ละก็ เขาคงจะพลาดอะไรแบบนี้แน่ๆเลย แต่ฉันจะมองไปยังภาพรวมของมัน สิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่า”

“...ตอนนี้ทุกๆอย่างมันอยู่ใต้การควบคุมของฉันแล้ว”

และที่ใต้ดิน ลูกน้องบางส่วนของ Tombstone ก็มีคนพาตัวมาที่ด้านล่างเช่นเดียวกับแก๊งอื่นๆ แต่บางคนก็ยังไม่แน่ใจที่จะร่วมมือกับพวกเขา เข้าร่วมกับแก๊งเล็กๆนี่

??? : ขอล่ะ พวกเราไม่ใช่แก๊งธรรมดาอะไรแบบนั้น พวกเราเป็นมากกว่านั้น


Green Goblin : พวกเราคือครอบครัว พวกเราคือจักรวรรดิ พวกเราคือมหาวิหารแพนธีอัน ส่วนฉันน่ะเหรอ

Green Goblin : ฉันคือพ่อของพวกแก ฉันคือพระเจ้าของพวกแก...

ฉัน คือ Goblin King!

(ราชาแห่งเหล่าก๊อบลิน)

Green Goblin ระดมพลแล้ว ดูท่าในอีกไม่นานศึกครั้งใหม่ระหว่าง Spider-Man กับ Green Goblin จะเปิดฉากขึ้นอีกครั้งเป็นแน่ แต่ว่า Green Goblin คนนี้จะเป็นคนเดิมแน่หรือ?


โปรดติดตามตอนต่อไป

บทหน้า

“No Escape”  

เมื่อ J.J. และ Spider-Man ต้องเข้าปะทะกับศัตรูร้ายที่กลับมาอีกครั้ง The Spider-Slayer!


รอบนี้เป็นบทที่มาหลังจากการจากไปของ Peter นำเสนอสิ่งต่างๆที่เปลี่ยนแปลงไป เหล่าผู้คนรอบข้าง ซึ่งอาจจะนับเป็นจุดเริ่มต้นที่แท้จริงของ Dc.Ock หรือ Superior Spider-Man ก็ว่าได้ ส่วน Green Goblin คนนี้ ดูแล้วจะฉลาดล้ำพอดู เขาเก่งขนาดมองเห็นช่องโหว่ในระบบของ Spider-Bot ที่แม้แต่ Dc.Ock ผู้ออกแบบยังมองไม่เห็น เขาคนนี้จะเป็น Norman Osborn คนเก่าหรือไม่ คงต้องติดตามกันต่อไป 

แล้วพบกับ Superior Spider-Man #11 ในวันที่ 5 มิถุนายนครับ 

7 comments:

  1. หลบไป ก๊อบบลิ๊นตัวจริงมาแล้ว

    กรีนนนนนนนนนนนนนนนนก๊อบบิ๊นนนนนนนนนนนนน

    ReplyDelete
  2. ไม่มีความทรงจำของ Peter แปลว่าความทรงจำมันหายไปตอนลบจิตเลยเหรอ

    ReplyDelete
    Replies
    1. จากที่ผมเข้าใจ ใช่ครับ คือ Dc.Ock ทำการลบความทรงจำทุกอย่างของ Peter ทิ้งไปให้หมดเลย เพื่อที่จะไม่ให้มีเหตุซ้ำรอยที่มันทำให้เกิดตัวตนของ Peter ขึ้นมาในหัวของเขาอีกครับ งานนี้จึงไม่เหลือความเป็น Peter แบบเดิมๆอีกเลย

      Delete
  3. ขอบคุณแอดมินนะครับ แปลได้ไวมาก เป็นกำลังใจให้ครับ :)

    ReplyDelete
  4. เปิดช่องให้เอาพีทกลับมา ขอให้เอากลับมานะแดน อย่าให้เจอตัวนะแดน XD

    ReplyDelete
  5. หรือว่าจิตตัวตนของPeter จะกระเด็นมาเข้า Osborn !?

    ReplyDelete