Superior Spider-Man #8

Superior Spider-Man #8 : Trouble Mind Part 2 : Proof Positive

เรื่อง : Dan Slott | ภาพ : Humberto Ramos | วางจำหน่าย : 17 เมษายน 2013 | Marvel Comics

Dc.Ock ปะทะกับเหล่า Avengers ผลลัพธ์จะเป็นเช่นไร พวกเขาจะรู้ถึงตัวตนของ Dc.Ock หรือไม่ และเมื่อ Spider-Man เผชิญหน้ากับ Cardiac อีกครั้ง มันอาจจะนำมาซึ่งผลลัพธ์ที่ไม่คาดคิด

ที่ H.E.A.R.T. Clinic ซึ่งใช้ฉากหน้าเป็นคลินิกรับดูและเหล่าผู้ด้อยโอกาส เพื่อปกปิดความลับของศูนย์พยาบาลขนาดใหญ่ด้านล่าง ซึ่ง Dr. Elias Wirtham เจ้าของที่นี่ก็เรียกสิ่งที่เขาให้กับคนเหล่านี้ว่า "ความหวัง" และเขาได้นำอุปกรณ์สำหรับเชื่อมต่อระบบประสาทของ Dc.Ock มาเพื่อตรวจสอบสมองของเด็กสาว ซึ่งมันใช้การได้ดี แต่ Dr.Vargus ก็มาบอกว่าเธอคิดรู้ว่ามันทำได้ดีมากกว่านี้ถ้ามีคู่มือ ซึ่ง Dr.Elias ก็บอกว่าคนคนเดียวที่รู้วิธีการใช้เจ้านี่คือ Dc.Ock และเขาก็...ตายไปแล้ว

และที่ Avengers Tower พลพรรค Avengers กำลังฟัดกับ Spider-Man ที่เปลี่ยนไปของพวกเขาอยู่

Cap : สไปเดอร์แมน ฉันขอสั่งให้นายยอมแพ้เดี๋ยวนี้ แล้วรับการทดสอบของพวกเรา

Spider-Man : ฝันไปเถอะ!

Wolverine : นายพลาดแล้วไอ้หนู แล้วนายก็ต้องจ่ายค่าตอบแทนหนักเลยเชียวล่ะที่ทำแบบนั้น

Thor : จงล้มลงไปซะ เจ้าคนโอหัง

Black Widow : สไปเดอร์เซนต์ของเขาทำให้เรื่องนี้มันยากขึ้นจริงๆ

Peter : เอ่อ พวกพี่ช่วยระวังกันหน่อยนะครับ เพราะถึงแม้เจ้าอ็อคมันจะอยู่ในนั้น ก็จริงอยู่... แต่ยังไงมันก็ร่างผมนะ แต่ช่างเหอะ ยังไงพวกพี่ก็ไม่ได้ยินเสียงผมอยู่แล้ว เพราะผมดันอยู่ในร่าง... เฮ้ย อย่าอัดที่หน้านะ

Spider-Man : "อย่าอัดที่หน้า" ใครพูดเนี่ย...

Black Widow : นั่นไง เขาเขวแล้ว

และพลาดครั้งเดียวโดนจัดเต็มทันที Spider-Woman และ Cap เล่นงานจน Dc.Ock ลงไปกองกับพื้น

Spider-Woman : จัดไป

Cap : เอาล่ะเรียบร้อย เตรียมเตียงในห้องพยาบาลไว้ด้วย...

Peter : นายได้ยินเขาพูดแล้วนี่ ฝันดีนะ อ็อค

Cap : และถึงเวลา...

"...ที่เราจะได้พิสูจน์กันซักที"

Carlie : ฉันคิดออกแล้วว่าใครกันแน่ที่ใส่ชุดนั่นอยู่... และนั่นไม่ใช่สไปเดอร์แมนด้วย แต่ปัญหาก็คือการพิสูจน์มันนี่สิ เพราะทั้งเชิงการสังเกตและวิทยาศาสตร์แล้วมันดูไม่มีเหตุผลสักเท่าไรเลย และพูดตรงๆว่า ณ ตอนนี้ฉันยังไม่คิดว่าจะบอกใครได้เลย เกี่ยวกับทฤษฎีของฉัน

Carlie : ...หรือถ้าคิดจะบอกมันออกไปมันก็ฟังดู... เป็นตลกที่ไร้สาระ แต่นายรู้จักฉันดีว่าฉันไม่กระโจนเข้าไปในสถานการณ์ที่มันครึ่งๆกลางๆแบบนี้แน่ ฉันต้องการความช่วยเหลือสำหรับเรื่องนี้

??? : จากฉันเนี่ยนะ คูเปอร์ นี่เป็นเพราะเธอไม่ใช่เหรอที่ทำให้ฉัน... ต้อง "ลาหยุด" น่ะ แล้วคิดว่าทำไมฉันถึงต้องช่วยเธอกัน

Carlie : ข้อแรก เพราะฉันไม่ได้ส่งตัวนายให้ทางตำรวจ ข้อสองคือนายเป็นคนดี และข้อสาม... ถ้าฉันคิดถูกล่ะ

??? : ก็ได้เธอชนะ เราจะลุยกัน

กลับมายังตึก Avengers Tower
เหล่า Avengers ทำการตรวจสอบร่างกายของ Spider-Man

“อะไร นี่ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย”

“ทำการถ่ายภาพเอ็กซ์เรย์”

“อา ใช่ จริงด้วย”

“วิเคราะห์รูปแบบโมเลกุล”

“ฉันอยู่กับพวก อเวนเจอร์ส”

“ทำการวิเคราะห์สีและความเข้มข้นต่างๆทางการได้ยิน”

“และฉันสู้อย่างเต็มที่ แต่สุดท้ายก็พ่ายแพ้...”

“ตรวจสอบแร่ธาตุต่างๆในร่างกาย”

“อย่างสมบูรณ์แบบ...อีกครั้ง”

และในที่สุดพวกเขาก็ตรวจเสร็จ

Cap : พวกเราได้ข้อสรุปแล้ว

Peter : น่านแหละ แหมฉันล่ะทนไม่ไหวแล้วจริงๆ

Spider-Man : นี่มันบ้าที่สุด มันเป็นการใช้ความรุนแรงและ...

Black Widow : เงียบ เอาล่ะผลลัพธ์ล่ะ กัปตัน

Cap : จากการทดสอบทุกอย่างของพวกเราอย่างละเอียดถี่ถ้วน ไร้ข้อผิดพลาดใดๆ ทำให้ได้ข้อสรุปว่า นาย สไปเดอร์แมน ชัดเจนแล้วว่า...

Cap : ...ไม่ใช่พวก สครัลล์

(ห๊ะ อะไรนะ แต่จากการทดสอบก็จริงของพี่เขาแหละ)

Peter : อะไรนะ? แค่นั้นเนี่ยนะ?

Cap : ...และไม่ได้ถูกควบคุมจาก สเฟซ แฟนท่อม, พัพเพ็ท มาสเตอร์ (นักเชิดหุ่น) หรือแม้แต่ เพอร์เพิร์ลแมน (บุรุษสีม่วง) กับนักควบคุมด้วย

Spider-Man : ก็ฉันบอกพวกนายไปแล้วไง และนั่นก็คือข้อพิสูจน์ทั้งหมดที่พวกนายต้องการ... จะเห็นจากตาของพวกนายเองงั้นสินะ

“เดี๋ยวนะ รูปแบบคลื่นสมองแบบนั้นมัน มันดูผิดปกติไปเล็กน้อยนะ”

“และฉันก็เป็นคนเดียวในที่นี้ ที่ฉลาดพอจะสังเกตเห็นมัน”

Spider-Man : เห็นมั้ยล่ะ ว่ามันไม่มีอะไรให้กังวลหรอกน่า และถ้าพวกนายจะไม่ขัดข้องละก็... ฉันก็อยากจะขอเป็นคนแรกที่ทำการตรวจสอบข้อมูลพวกนั้น...

Peter : เฮ้ย ด็อค นายจะทำไรเนี่ย โอ๊ะ โอ สไปเดอร์เซ็นต์แบบผีๆของฉันมันเสียวซ่านขึ้นมาแล้วสิ

Spider-Man : มันก็ไม่บ่อยนักหรอกนะที่ฉันจะดูใจกว้างขนาดนี้น่ะ เอาล่ะขอตามที่เขียนบนนี้ที

Black Widow : ได้เลย ฉันจะใส่พวกมันทั้งหมดลงไปในแฟลชไดร์ให้ ก็เป็นอย่างน้อยที่สุดที่เราจะทำให้ได้ จากเรื่องที่พวกเราทำกับนายลงไปในวันนี้ล่ะนะ

Spider-Man : spasibo (ขอบใจมาก)

Cap : อย่าเพิ่งขอบใจกันเร็วนัก นี่มันยังไม่จบการตรวจสอบตัวตนของนายหรอกนะ และมันคือการควมคุมความประพฤติ

Spider-Man : หมายความว่าไงล่ะนั่น

Cap : ก็เราจะเฝ้าดูนายทุกย่างก้าว นายล้ำเส้นเมื่อไหร่ ก็โดนไล่ออกเมื่อนั้น

Spider-Woman : นาตาชา มีอะไรเหรอ?

Black Widow : ขอเวลาอีกเดี๋ยวนะ ฉันรู้ว่านี่มันเกี่ยวข้องกันยังไง

Spider-Man : เธอรู้เหรอ

Black Widow : ก็ไม่นานมานี้ นายกับฉัน... และซิลเวอร์ ซาเบล พวกเราร่วมมือกันต่อสู้เพื่อปกป้องโลกจาก ด็อคเตอร์ อ็อคโตเวียส

Spider-Man : ใช่ ฉัน... จำได้

Black Widow : และหลังจากที่ ซาเบล ตายไปโดยที่นายได้แต่มองดู ...นายก็เปลี่ยนไป ฉันดูออกจากการที่นายพยายามจะฆ่า ลิซาร์ด และตอนนี้ก็ มาสซาเคอร์

Black Widow : นายได้ล้ำเส้นมาแล้ว...

Spider-Man : ใช่ และนั่น... เป็นครั้งแรกของฉัน

Black Widow : ฉันจะอยู่ตรงนั้นนะ ถ้าหากต้องการคนคุยด้วย ...ฉันยังอยู่กับนายนะ

Peter : เดี๋ยว วิโด้ อย่าเปิดใจให้หมอนั่นเด้ นั่นมันไม่ใช่ฉันนะ และถ้ามันมีทางเดียวที่จะแสดงให้เห็นได้แล้วละก็... รอแป๊ปนะ

Black Widow : นายคงจะมีบัญชีแดงของตัวเองล่ะสิ ฉันรู้ดีว่ามันรู้สึกยังไง

Peter : มันง่ายๆ...ร่วมมือหน่อยสิเว้ย เจ้ามือขวาบ้านี่ เหมือนที่เราฝึกกันมาไงเล่า

Spider-Man : นี่เธอคิดเหรอว่าฉันจะรู้สึกเสียใจกับการสังหารคนอย่าง มาสซาเคอร์ ถ้ามันเกิดเรื่องขึ้นมา ฉันก็แค่คิดถึงอนาคตของเหล่าคนที่ฉันช่วยเหลือ และมันก็จะทำให้ฉันได้นอนหลับสบายในคืนนั้นก็เท่านั้นเอง

Black Widow : มันไม่เคยเป็นนั้นหรอก เชื่อฉันสิ เพราะอดีตจะเป็นสิ่งที่คอยเตือนนายอยู่เสมอ ว่ามันต้องการให้เราคิดถึงสิ่งที่เราทำลงไปจนกว่าเราจะได้ชดใช้สิ่งที่เราทำไว้ แล้วนายจะเห็นเอง

Peter : ติดซะที ถึงจะยังเข้าไปในสมองส่วนศูนย์รวมภาษาไม่ได้ก็เถอะ ...แต่นี่ก็น่าจะทำอะไรได้มั่งแหละ... ตอนนี้ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม อย่ามองลงนะเฟ้ย อ๊อตโต้ ขอล่ะ

Spider-Man : ฉัน... ขอบใจสำหรับเรื่องที่เธอเสนอมานะ นาตาชา แล้วฉันจะลองคิดดู

Black Widow : ก็ดี และนี่ไฟล์ที่นายต้องการ

Spider-Man : และ ขอบคุณอีกครั้งนะ

และเมื่อ Spider-Man ลุกจากไป Black Widow ก็เห็นบางอย่างในสมุด มันเป็นรูปวาดที่ดีที่สุดที่ Peter จะเขียนได้เพื่อสื่อความหมายของเขา

Black Widow : นะ..นี่มันอะไร

Black Widow : Bozhe Moi! (พระเจ้าช่วย)
(อะไรจะขนาดนั้น)

Black Widow : สำหรับคนที่ถูกเรียกว่า สไปเดอร์แมน... เขาน่าจะวาดอะไรที่เป็นแมงมุมตัวใหญ่ๆซิ

“ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเจ้าพวกนั้นจะฉลาดพอที่จะมองเห็นความคลาดเคลื่อนของรูปแบบคลื่นสมองของฉัน”

“และนี่มันโชคดีเป็นบ้าเลยจริงๆ ที่ไออ้อนแมนยังติดหลีผู้หญิงอยู่ในอวกาศ”

“...และพ่อยักษ์ใหญ่ก็กำลังเล่นกับของเล่นของเขาอยู่” (คาดว่า Banner)

“ขอบคุณพระเจ้าจริงๆที่พวกอเวนเจอร์สที่เหลืออยู่ เป็นแค่พวกลิงกังที่ได้แต่กดปุ่มลงไป...”

“...พวกนั้นแค่จะบันทึกภาพยังทำไม่ได้ด้วยซ้ำ”

“เอาล่ะ ถึงซะที โฮไรซอนแลปของฉัน”

จากนั้นเขาก็ตรงดิ่งเข้าไปยังห้องแลปของตัวเองทันที

Dc.Ock : ฉันจะต้องตรวจดูข้อมูลพวกนี้ เดี๋ยวนี้เลย

Peter : โอ ไม่นะ หรือนายจะเจอตัวฉันแล้วเนี่ย อ็อค

Dc.Ock : แค่นี้มันยังสรุปไม่ได้ ฉันต้องการเครื่องแสกนสมองของฉันที่มันดีกว่านี้

“และฉันก็รู้แล้วว่าจะหามันได้ที่ไหน...”

ที่ศูนย์พยาบาลด้านล่าง ในขณะที่ Dr.wirtham กำลังจะรักษาหนูน้อย สัญญาณเตือนภัยก็ดังขึ้นมา ซึ่งทำให้แพทย์หลายคนกลัวว่าจะเป็นพวกตำรวจบุกเข้ามา Dr.Wirtham จึงจะจัดการเอง เขาบอกให้สัญญาณหยุดไปและวิ่งออกไปทันที

และเขาจะหยุดมันในฐานะของ Cardiac และเขาก็คิดว่าพวกนั้นตามเขามาได้ยังไง มีญาติหรือคนสนิทของคนไข้หรือบุคคลากรในนี้เป็นเจ้าหน้าที่งั้นเหรอ แต่ตอนนั้นเองที่เขาเห็นอะไรบางอย่างที่แขน

Cardiac : นี่มันเครื่องแกะรอยแมงมุม เป็นเขา… สไปเดอร์แมน

Spider-Man : คาร์ดิแอค ฉันจะให้โอกาสแกอีกครั้ง มอบสิ่งที่ฉันต้องการมา แล้วก็จะจบกันแค่นี้

Cardiac : ขอให้ฉันลองคิดดูก่อนนะ เจ้าสิ่งนั่นหรือว่าจะเป็น...

Spider-Man : ใช่ เครื่องแสกนระบบประสาทยังไงล่ะ

Cardiac : ถ้างั้น เลิกหวังไปได้เลย

Spider-Man : ก็ได้ ถ้างั้น...

ชะตากรรมของแกได้ถูกกำหนดไว้แล้ว!

Cardiac : นี่นายทำบ้าอะไรเนี่ย หยุดนะ นี่มันบ้าไปแล้ว

Spider-Man ซัด Cardiac ทะลุเข้ามาจนถึงห้องคนไข้ และทำให้คนอื่นๆแตกตื่นไปทั่ว

Spider-Man : อะไรกัน นายไม่เข้าใจเหรอนี่เป็นการล้างตาจากคราวที่แล้วไงล่ะ ...และก็นะ สไปเดอร์แมนมักจะสมัครเสมอเมื่อเรามาสู้นัดล้างตากัน เชื่อฉันสิ ฉันขอยืนยันจริงๆสำหรับเรื่องที่พูดออกมาเนี่ย

Cadiac : ไอเจ้าบ้าเอ๊ย นี่แกมองไม่เห็นหรือไงว่าเราอยู่ที่ไหนกัน

Cardiac : ที่นี่มัน โรงพยาบาลนะ!

Spider-Man : เหอะ ไปบอกเจ้าคนที่ใช้ไม้คฑายิงพลังออกมาเถอะ

ทั้งคู่ซัดกันนัวเนีย จนในที่สุด Dc.Ock ก็พบว่าอุปกรณ์ที่เขาอยากได้ อยู่บนหัวของเด็กน้อยคนนึง

Peter : อย่าทำแบบนี้นะ อ็อค

Spider-Man : เงียบไปเลย ฉันจะทำซะอย่าง... หรืออย่างน้อยๆก็เอาของที่่ฉันต้องการไป

Cardiac : อย่านะ ขอร้องล่ะ

Peter : นายมันบ้าไปแล้ว นี่นายคิดจะทำมันจริงๆใช่มั้ยเนี่ย เอาเจ้านั่นออกมาจากหัวของเด็กคนนั้น มันไม่ทำให้นาย...

Spider-Man : ไม่ ฉันก็แค่เอาของที่ถูกขโมยไปกลับคืนมาก็เท่านั้น เจ้านี่มันเป็นของ ด็อคเตอร์ อ๊อตโต้ อ็อคโตเวียส

Cardiac : ใช่และฉันกำลังจะใช้มันเพื่อแก้ไขความผิดของเขา ด้วยการช่วยเหลือชีวิตที่เขาทำให้ตกอยู่ในอันตราย

Spider-Man : อะไรนะ? อธิบายมาซะ

Cardiac : ฤดูร้อนครั้งล่าสุด ในตอนที่ด็อคเตอร์ อ็อคโตเวียสกำลังพยายามจะแบล็คเมล์โลกใบนี้...

Spider-Man : แผนการเผาทำลายโลก... ฉันจำได้

Peter : แหงสิ นายต้องจำได้ดีเลยล่ะ ก็นายน่ะเกือบจะเผาไปสักครึ่งโลกได้แล้วมั้ง เจ้าบ้านี่

Cardiac : ...เขาทำให้พวกเราได้สัมผัสถึงชีวิต ว่ามันจะเป็นยังไงถ้าไม่มีชั้นโอโซน สำหรับอ็อคโตเวียส มันอาจจะเป็นการแสดงถึงพลังอำนาจ... หนทางที่จะสามารถขมขู่เหล่าสิ่งมีชีวิตบนโลกใบนี้ได้ แต่เขาไม่ได้คิดถึงเรื่องความร้อนสูงที่แพร่กระจายออกมามันจะทำให้เกิดอะไรขึ้นบ้าง ...โดยเฉพาะกับคนที่เจ็บป่วยและอ่อนแอ

Cardiac : อามี่ เชน รอดพ้นจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่ทำให้เธอต้องสูญเสียครอบครัวไป... และทำให้เธอต้องบาดเจ็บที่สมองอย่างรุนแรง

Spider-Man : ความร้อนนั่น... ความร้อนสูงนั่นมัน... ทำให้เกิดโรคแทรกซ้อนอันน่ากลัวขึ้นมา... และเด็กผู้น่าสงสารคนนี้ก็คือ...ความผิดของ...ฉะ...ฉัน

*เรื่องราวที่ Cardiac เล่าเกิดขึ้นใน Amazing Spider-Man : End of The Earth มีแปลแล้วที่ Comics66 ครับ

และ Dc.Ock ได้ตัดสินใจที่จะแก้ไขความผิดของเขา

Spider-Man : ฉันสามารถช่วยเหลือเธอได้

Cardiac : แต่ฉันไม่เห็นทางเลย มีแต่ อ็อคโตเวียสเท่านั้นที่...

Spider-Man : ด็อคเตอร์ อ๊อตโต้ อ็อคโตเวียสนั้นเป็นอัจฉริยะ... และศัตรูที่ร้ายกาจที่สุดของฉัน ฉันได้อุทิศชีวิตของฉันในการศึกษาเทคโนโลยีต่างๆของเขา และนั่นทำให้ฉันคุ้นเคยกับเจ้าเครื่องนี่สุดๆ

Dr.Vargus : คุณใช้งานเจ้าเครื่องแสกนระบบประสาทนี่ได้เหรอ

Spider-Man : เหมือนกับเจ้าของมาใช้เองเลยล่ะ พวกนายแค่ดูไปเรื่อยๆ ฉันจะทำการสร้างแบบแผนของจิตใจของเด็กคนนี้แล้วใส่มันลงไปส่วนเซลล์ประสาทสุดท้าย ฉันจะทำการรักษาความเสียหายต่างๆที่เกิดขึ้น และทำการศัลยกรรมมันซะใหม่ด้วยตัวเองเลย

Peter : นายทำได้เหรอ นี่นายทำได้จริงๆเหรอ ด็อค

Amy : สไปเดอร์แมน คุณใช้งานหมวกวิเศษอันนี้ได้จริงๆเหรอค่ะ

Spider-Man : ชู่ แม่หนูน้อย ฉันน่ะเป็นจอมเวทผู้สร้างมันขึ้นมานะ

Dr.Wirtham : นี่มันอาจจะดูบ้าไปจริงๆ เพราะฉันก็ไม่รู้ว่านายเป็นใคร นายมีหนังสือรับรองหรือเปล่า... และตกลงนายเป็นหมอด้วย หรือแค่คนที่สวมหน้ากากเท่านั้น

Spider-Man : ไปบอกคาร์ดิแอคสิ

Dr.Wirtham : สไปเดอร์แมน มือของนายกำลังสั่นนะ

และ Dc.Ock ก็จับมือขวาตัวเองทันที

Spider-Man : มันจะสำเร็จ

Peter : ฉันรู้จักนายนะ ด็อค นายมันหยิ่งจองหอง นั่นแหละทั้งหมดของนาย ฉันจะไม่ยอมให้นายทำแบบนี้ เพราะฉันก็ไม่รู้ว่านายจะทำได้มั้ย

Spider-Man : เพื่อเด็กคนนี้ ฉันขอบอกไว้เลย ว่า มัน จะต้อง สำเร็จ

Dr.Wirtham : สไปเดอร์แมน คุณหมอ คุณพร้อมหรือยัง

Spider-Man : ใช่มันถึงเวลาแล้ว ถึงเวลาที่ฉันจะชดใช้ในสิ่งที่ตัวเองก่อไว้

และการผ่าตัดก็เป็นได้ด้วยดี

Dr.Wirtham : นายมันอัจฉริยะจริงๆ ย้อนกลับไป ตั้งแต่ที่พวกเราสู้กันมา... ฉันไม่เคยรู้ว่านายเป็นแบบนี้เลยจริงๆ ภายใต้หน้ากากนั่นมันคือชายที่เต็มไปด้วยทักษะต่างๆ

Spider-Man : ฉันก็คิดผิดเรื่องนายเหมือนกัน หลังจากที่ได้เห็นสิ่งเหล่านี้... ฐานลับใต้ดิน อุปกรณ์อันน่าทึ่ง และเหล่าคนรอบข้าง ทำสิ่งนอกกฎหมาย แต่ทั้งหมดนั่นเพื่อความดี ถ้าไม่รังเกียจละก็นะ...

Spider-Man : ทุกๆอย่างที่นายหรือที่นี่ต้องการจากฉัน นายแค่ขอมาเท่านั้น

Dr.Wirtham : ขอบคุณมาก และสำหรับเครื่องสแกนนั่น นายต้องการมันสำหรับทำอะไรสักอย่างใช่มั้ยล่ะ

Spider-Man : ใช่ ขอไปใช้สักพักน่ะ ฉันสัญญาว่าจะเอากลับมาคืนแน่ๆ

Dr.Wirtham : ถ้างั้นมันเป็นของนายแล้ว เพื่อนเอ๋ย ใช้มันให้ดีล่ะ

Peter : ชิบหายแล้วไง คาร์ดิแอคทำไมนายถึงทำแบบนั้นเล่า

พยาบาล : คุณหมอค่ะ คนไข้ของเราฟื้นแล้ว และเธอต้องการพบพวกคุณ ทั้งสองคน

Spider-Man : เธอรู้สึกเป็นยังไงบ้างล่ะ แม่หนูน้อย

Amy : หนูรู้สึกดีขึ้นแล้วค่ะ แล้วพวกเขาก็บอกว่าอาการของหนูจะค่อยๆดีขึ้นเรื่อยๆ หนูอยากจะขอบคุณคุณค่ะ สไปเดอร์แมน และหนูอาจจะมีอะไรไม่มากนัก แต่...

Amy : หนูอยากให้คุณรับ คุณเพนกวินสีชมพูตัวนี้ไป

Spider-Man : นี่เด็กน้อย ฉันรับอะไรแบบนั้น...

พยาบาล : ทำตามที่เธอบอกเถอะ สไปดี้

Dr.Wirtham : เราหาสิ่งที่จะมาแทนให้เธอได้แล้วล่ะ

และสิ่งที่ Dr.Wirtham พูดนั่นก็คือ ตุ๊กตา Spider-Man นั่นเอง และ Dc.Ock ก็รับเพนกวินสีชมพูตัวนั้นไป

“ฉันไม่เคยได้รับอะไรสิ่งของแบบนี้มาก่อนเลย”

“ไม่เคยที่จะได้รับชัยชนะแบบนี้เลยด้วย”

“การเป็นฮีโร่ มัน... เหมาะกับฉันแล้ว”

“ในที่สุดฉันก็ค้นพบมัน สิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและฉันก็เกิดมาเพื่อมัน”

Peter : ก็อาจจะใช้ แต่อย่าเคยชินกับมันนักเลยน่า อ๊อตโต้ การที่นายได้รับชนะในครั้งนี้ ไม่ได้หมายความว่าฉันจะหยุดต่อสู้กับนายหรอกนะ ฉันจะต้องหาทางกลับไปให้ได้!

Dc.Ock : ไม่หรอก ปีเตอร์ นายจะไม่มีวันทำสำเร็จ

Peter : อะไรเนี่ย? หรือว่านายจะได้ยิน...นี่นายรู้แล้วเหรอว่าฉันอยู่ตรงนี้

Dc.Ock : ฉันรู้แล้วในตอนนี้ ฉันค้นพบนายแล้วล่ะเจ้าสิ่งแปลกปลอม จากความทรงจำต่างๆของปีเตอร์ที่ฉันเก็บไว้ภายในหัวของฉัน ทำให้มันเกิดมีชีวิตของตัวเองขึ้นมา

Peter : โว้ว

Dc.Ock : และมันถึงเวลาแล้วที่จะหยุดมัน เจ้าหุ่นยนต์

Dc.Ock : เตรียมของของฉันให้พร้อม เราจะทำการปรับแต่งสมองของปีเตอร์กันซักหน่อย

Dc.Ock รับรู้ถึงการคงอยู่ของ Peter แล้ว และเขาเตรียมจะลงมือเพื่อจัดการขั้นเด็ดขาด แล้ว peter จะสามารถรอดพ้นจากสิ่งที่จะเกิดขึ้น และกลับมาเป็นเจ้าของร่างของตัวเองได้หรือไม่

โปรดติดตามตอนต่อไป

Amazing Vs Superior

ความมหัศจรรย์ ปะทะ ความเป็นสุดยอด

ใครจะได้เป็น Spider-Man ที่แท้จริง

จริงๆทำเสร็จตั้งแต่วันพุธแต่ไม่มีภาพมาใช้ลง (ที่ใช้ทำมันกากมาก) เลยได้เวลาลงแล้ว ตอนแปลบอกตรงๆว่าผมฮาตรง Cap บอกว่าไม่ใช่สครัลล์มาก แต่ก็กะไว้แล้ว เพราะเครื่องมือกับคำพูดบอกแค่ตรวจร่างกาย ไม่ได้ตรวจจิตใจ มันก็ได้แค่นี้แหละ Peter เลยงานเข้าเลยทีนี้ 

แล้วเดือนหน้ากลับมาพบกันใน Superior Spider-Man #9 ครับ บทสรุปว่าใครกันแน่คือผู้ที่จะได้เป็น Superior Spider-Man ต่อไป