The Amazing Spider-Man #9 : Spider-Verse Part 1

The Amazing Spider-Man #9

Spider-Verse Part 1 : The Gathering

เรื่องโดย : Dan Slott | ภาพโดย : Oliver Coipel

วางจำหน่าย : 5 พฤศจิกายน 2014

สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

เปิดฉากบทแรกของสงครามระหว่างเหล่าแมงมุมและผู้ไล่ล่า!

Spider-Verse Part 1 : รวมพลไอ้แมงมุม

ที่ห้องพักของ Peter

Peter ที่กำลังนอนอยู่ได้รับสายจาก Jonah ให้รีบตื่นไปที่ Armstrong Park ในทันที เพราะเขาได้ข่าวว่ามีผู้มีพลังพิเศษบางคนไปอาละวาดที่นั่น และเขาต้องการภาพของที่นั่น Peter จึงสวมชุด Spider-Man เพื่อตรงไปที่นั่นทันที

และเมื่อเขาไปถึงที่นั่นก็พบว่าคนที่มาอาละวาดที่นี่กำลังรอเขาอยู่

Morlun : หืมมม ดูเหมือนจะใช้เวลานานพอดูเลยนะ ปาร์คเกอร์

Spider-Man : อะไรนะ? นี่แกรู้ได้...? สัมผัสแมงมุม! มันร้อนรนอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน!

Spider-Man : นี่แกเป็นใครกัน?!

Morlun : เจอแต่คำถามเดิมๆตลอด ฉันชื่อ มอร์ลัน ไงล่ะ ปีเตอร์ และพวกเราก็ทำแบบนี้มาหลายพันครั้งบนหลายพันจักรวาลแล้ว

Spider-Man : นี่แกพูดอะไรเนี่ย? พวกเราไม่อยู่บนโลก! พวกเราไม่ได้...

Morlun : ทำไมฉันจะต้องอธิบายด้วยเล่า... ในเมื่อยังไงแกก็ต้องตายอยู่แล้ว?

Morlun : เอาล่ะ หมดเวลาพูดคุยแล้ว ถึงเวลาสำหรับการกิน

และนั่นคือ Spider Moon-Man จาก Earth-449 โลกที่พวกเขาอาศัยอยู่บนดวงจันทร์...

Loomworld, Earth-001

Daemos : มาสเตอร์วีเวอร์!

Master Weaver : พร้อมรับใช้ท่านแล้ว นายท่าน

Daemos : เปิดประตูให้ฉัน ฉันจะได้ไปเอาอาหารสำหรับร่วมโต๊ะของฉัน

Verna : มีความอดทนหน่อยน้องชาย ตอนนี้วีเวอร์กำลังยุ่งอยู่กับการสานมหาใยแมงมุมของเขา

Daemos : แต่ฉันกำลังหิวนี่

Verna : เธอหิวเสมอนั่นแหละ เดียมอส

Daemos : นั่นมันก็...จริง พี่สาว

Verna : เขาจะทำเสร็จในไม่ช้า หลังจากที่พา มอร์ลัน กลับมา

Daemos : มอร์ลัน เป็นมอร์ลันลูกรักคนนี้ตลอด

Verna : เขาเป็นคนโปรดของท่านพ่อ

Daemos : บ้าชะมัด

Verna : นั่นไงเขามาแล้ว ยินดีต้อนรับกลับมานะน้องชายของฉัน

Morlun : เวอร์น่า, เดียมอส

Daemos : บอกพวกเรามา มอร์ลัน ว่าเหยื่อคราวนี้เป็นยังไง? แกไปฆ่าเจ้าแมงมุมจากโลกแบบไหน?

Morlun : สำคัญด้วยเหรอ? โลกแต่ละใบมันก็เหมือนๆกันนั่นแหละ

Verna : งั้นหรือ? ดูเธอจะพยายามบอกตัวเองแบบนั้นนะ

Verna : เอาล่ะ คนรับใช้ ฉันกำลังจะออกล่า เอาหมาล่าเนื้อของฉันมา

และพวกเขาก็เอาใครบางคนมา 3 คน ซึ่งพวกนั้นก็คือ Sable, Fireheart และ Kravinoff

Verna : เอาล่ะ วีเวอร์

Master Weaver : ข้าได้ยินและทำตาม

Verna : เปิดประตูให้ฉัน และคราวนี้ขอเป็นโลกที่มีเจ้าแมงมุมเด็กๆหน่อยก็แล้วกัน เพราะรสชาติของมันจะยอดเยี่ยมมากตอนที่พวกมันสุกงอมได้ที่

Morlun : ที่หล่อนพูดหมายความว่ายังไง ที่ว่าฉันบอกกับตัวเองแบบนั้น?

Daemos : ขอเถอะ ครอบครัวของเราต่างรู้กันหมด... ว่ามันมีอยู่เส้นใยเดียวที่แกพยายามจะหลีกเลี่ยง

Morlun : ผิดแล้ว ฉันก็แค่เก็บมันไว้สำหรับท้ายที่สุด

Daemos : แน่นอนว่าแกต้องพูดแบบนั้น... เอาเป็นว่าเดี๋ยวฉันขอไปลองที่นั่นดูหน่อยแล้วกัน ว่าไง? มันเรียกว่ายังไงนะ?

Morlun : อยู่ให้ห่างๆมันไว้พี่ชาย เพราะมันเป็นของฉัน

Daemos : 616 ใช่ ชื่อนั่นเอง วีเวอร์เปิดประตูไปที่ 616 ถึงเวลาที่ฉันจะได้เห็นแล้วว่าทำไมโลกใบนั้นถึงพิเศษนัก

ห้องพักของ Peter, Earth-616

Peter ที่กำลังนอนเปลือยอยู่บนเตียงสัมผัสได้ถึงอะไรบ้างอย่าง แต่พอลืมตาขึ้นมากลับเจอะหน้า Cindy เข้าจังๆ

Peter : เหวอ! ซิลค์?! นี่เธอมาทำอะไรเนี่ย?!

Cindy : สวัสดียามเช้า

Peter : ทำไมเธอถึงไม่ทำให้... เออนั่นสิ เธอไม่ทำให้สัมผัสแมงมุมฉันทำงานอยู่แล้ว

“ซินดี้มูน เธอคือผู้หญิงที่บอกว่าตัวเองโดนกัดโดยแมงมุมตัวเดียวกันกับฉัน”

“เธอได้รับพลังแมงมุมมาเหมือนกับฉัน แต่แตกต่างออกไป รวมไปถึงเจ้า “สิ่งนี้” ด้วย...”

Cindy : พวกเราต้องคุยกัน

Peter : ขอเวลาแป๊บนะ ขอฉันสวมเสื้อก่อนผ้าก่อน แล้วก็บางทีอาจจะต้องการเข็มขัดรักษาพรหมจรรย์ด้วย

Cindy : ฉันได้ลองคิดถึงปัญหาของพวกเราดูแล้ว และในก็คิดว่ามันเป็นปัญหาที่ไม่เลวที่จะ...

Peter : ไม่ล่ะ มันไม่ใช่เลย

“ไม่ว่ายังไงก็ตาม หากพวกเราอยู่ใกล้กัน “แรงกระตุ้นทางธรรมชาติของสัตว์ป่า” ในตัวพวกเราจะพุ่งสูงขึ้น และ...”

“...แล้วฉันจะใส่ใจเรื่องนี้ไปทำไมงั้นเหรอ? เพราะพวกเราจะถูกแรงกระตุ้นให้เข้าคู่กันเหมือนคู่แมงมุมยังไงล่ะ”

Cindy : ฉันมาที่นี่พร้อมกับทางออก

Peter : ว่ามาเลยฉันฟังอยู่

Cindy : นายอาจจะมีหูที่ดี แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น

Cindy : นายควรจะย้ายออกไป

Peter : อะไรนะ?

Cindy : ฉันผ่านการมาฝึกฝนมามากมาย ฝึกการใช้พลังแมงมุมของฉันเป็นกิจวัตรประจำวัน ดังนั้นฉันดูแลนิวยอร์กได้... ส่วนนายควรจะลองไปอยู่ที่อื่นดูนะ บางทีอาจจะนอกโลก เอาเป็นดวงจันทร์เป็นไง?

Peter : โอเค นั่นมันฟังดูงี่เง่ามาก

Cindy : ไม่เอาน่า นายก็รู้อย่างที่ฉันรู้ ว่าถ้าพวกเราอยู่ในสถานที่เดียวกัน...

Peter : ...พวกเราต้อง...

Cindy : ใช่พวกเราคนใดคนหนึ่งต้องไป

Peter : งั้นออกไปกันเลย

“เอาล่ะนี่คือแผนที่ดี สถานที่เปิดกว้าง, อากาศสดใส...และอย่าพยายามหายใจเอาฟีโรโมนของแต่ละคนเข้าไป”

Spider-Man : เอาล่ะ ซิลค์ ฉันไม่ได้เจอเธอมาวันสองวัน... แล้วอยู่ๆเธอก็มาโผล่ในห้องของฉัน? ตกลงมีเรื่องอะไร?

Silk : ฉันอธิบายไม่ถูกเหมือนกัน พ่อแมงมุม ฉันแค่ตื่นขึ้นมา... แล้วคิดถึงเธอ คิดถึงแต่เธอคนเดียว

Silk : แต่มันเป็นบางสิ่งที่มากกว่าแค่การดึงดูดกันของฉันกับนาย มันเป็นบางอย่างที่เป็นเหมือนหัวใจสำคัญของสัมผัสแมงมุมของฉัน

Silk : เหมือนกับว่าเส้นใยของมหาใยแมงมุมที่ยิ่งใหญ่นำพาให้ฉันมาหานาย...

Spider-Man : “มหาใยแมงมุม” หยุดอยู่ตรงนั้นก่อนเลย... ฉันคิดว่าเธอควรจะมองโลกแห่งความเป็นจริงเหมือน...

Spider-Man : นั่นไงล่ะ! มีการปล้นธนาคารอยู่ข้างหน้า อะไรจะพอดิบพอดีขนาดนี้? แล้วนั่นอะไร รถถังแมงมุม?

Silk : นายมีรถถังกับเขาด้วยเหรอ?

Spider-Man : นั่นมันไม่ใช่ของฉัน!

ที่พวก Peter เห็นก็คือกลุ่มวายร้ายที่นำโดย Looter ไปยกเค้าของที่เหลืออยู่ใน Spider-Island มาใช้ เพราะคนในเมืองจะยังคิดว่าพวกเขาทำงานให้ Spider-Man อยู่เปิดโอกาสให้พวกเขาปล้นได้ง่ายๆ

??? : เจ้าแมงมุมรู้เรื่องนี้แล้ว และมันกำลังมาทวงของของมันคืน!

Spider-Man : นั่นมันไม่ใช่ของฉัน! มันเป็นของที่ ด็อก อ็อค สร้างขึ้นมาตอนที่หมอนั่นเป็นฉัน ส่วนตอนนี้...

Silk : หยุดเถอะ พูดไปแล้วมันจะสับสนกันไปเสียเปล่าๆ เห็นหรือยัง? ฉันบอกแล้วว่านายจะลงมือได้แล้ว มาให้ฉันเป็นคนเปิดงานเอง และฉันก็ไม่คิดมากหรอกที่จะต้องมานั่งเก็บความวุ่นวายจากสิ่งของของนาย

Spider-Man : ไม่ล่ะ ฉันไม่คิดแบบนั้นด้วย

Spider-Man : พวกนี้เป็นเพื่อนที่บ้านที่แสนดีของฉันเอง และฉันก็วิธีรู้จัดการจัดการเรื่องนี้ดีกว่าใครๆ เห็นม่ะ เปรี้ยง! ลูตเตอร์ เสร็จไปแล้ว เรียบร้อยฉันจัดการได้

Spider-Man : ในขณะที่เธอกำลัง...

Silk : จัดการเจ้าหุ่นยนต์ยักษ์นี่ ไม่ต้องขอบใจหรอก... แล้วว่าแต่นายวางแผนที่จะไล่ตามพวกสมุนที่กำลังหนีไปนั่นเมื่อไหร่ล่ะ?

Spider-Man : นี่ฉันจัดการได้...

แต่แล้วเมื่อ Peter หันหลับไป ก็พบกับ Spider-Woman และ Spider-Girl : Anya ที่โผล่มาช่วยเขา

Jessica : ไม่ต้องห่วงสไปดี้ พวกเราจัดการเอง ใช่มั้ย อันย่า?

Spider-Man : เจส? สไปเดอร์เกิร์ล?

แถมเมื่อมองขึ้นไปก็พบกับ Spider-Man 2099 ที่มาอีกคน

Spider-Man 2099 : มีบางคนหนีไปทางนี้

Spider-Man : มิเกล นายมาทำอะไรที่นี่?

Spider-Man 2099 : พวกเรามีเรื่องต้องคุยกัน!

Spider-Man : นี่มันอะไรเนี่ย? งานรวมญาติเหล่าแมงมุมหรือไง?

*Nuh-Uh เป็นคำอุทานที่มีความหมายว่า “ไม่ใช่” หรือ “ไม่มีทาง”

Minion 1 : ห้าคนเลยเหรอ?

Minion 2 : มีพวกมันโหนอยู่ทุกที่เลย

Minion 3 : ไม่ไหวแล้ว ฉันขอเลิกงานนี้

แต่สุดท้ายก็พบกับ Spider-Man อีกคนเข้า แต่เขาไม่ใช่คนจากจักรวาลนี้

Spider-UK : เฮ้ นายน่ะ หยุดสร้างความวุ่นวายซักที

Minion 3 : อะไรวะเนี่ย? นี่...มันมีพวกแกอยู่กี่คนกันแน่

และอีกคนก็ตามมาติดๆ

Spider-Girl - Mayday : เลิกเล่นกับหมอนี่ได้แล้ว พวกเรามีอย่างอื่นที่ต้องไปทำนะ!

Spider-UK : ก็ได้ ปีเตอร์ เจ้าเพื่อนยากพอจะจัดการให้หน่อยได้มั้ย?

แล้วที่ด้านหลังของลูกสมุนคนนี้ก็มีเสียงเรียกขึ้นมา... แต่ต่ำลงไป

Spider-Ham : ได้เลย นี่หันลงมาตรงนี้!

Spider-Ham : พลังหมัดแซนด์วิชหมูพิฆาต!

แล้วลูกสมุนคนนั้นก็สลบลงไปในทันที แต่คนที่เหวอที่สุดย่อมหนีไม่พ้น Peter ของเรา

Spider-Man : เหวออออออ!

Spider-Man : ขอเวลานอกนะ ตัวฉันในอนาคต! ตัวฉันที่เป็นคนอังกฤษ แล้วก็ที่เป็น เอ่อ ตัวการ์ตูนรูปหมู?!

Spider-Ham : แล้วไง? อยากจะมีเรื่องเหรอ?

Spider-UK : สไปเดอร์ ฉันอธิบายได้ พวกเราคือเหล่าแมงมุมจากมิติอื่น

Spider-UK : และพวกเราถูกดึงดูดมาที่นี่เหมือนเหล่าแมงมุมบนโลกของนาย... นั่นเพราะเส้นใยที่อยู่บนมหาใยแมงมุมนั้นมาบรรจบกันที่ตัวนาย

Silk : เห็นมั้ยฉันบอกแล้ว

Spider-Man : เดี๋ยวนะ นี่เรื่องจริงเหรอเนี่ย?

Spider-Ham : อยากให้ฉันตบซักทีมั้ยล่ะ? กำลังอยากอยู่เลย

Spider-Man : ฝันไปเถอะว่าฉันจะหลงกล นายอาจจะหลอกฉันได้จนกระทั่งเจอเจ้าสไปเดอร์หมูนั่น แต่ฉันรู้ว่ามันคืออะไร

Spider-Man : เป็น มิสเทริโอ้ ใช่มั้ยล่ะ? ที่กำลังจะทำให้ฉันสับสนเหมือนไอ้โง่ หรือไม่ก็...

Mayday : พอแล้ว พวกเราเคยเจอกันมาก่อน คุณรู้จักฉันและฉันขอบอกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงจัง

Spider-Man : เมย์เดย์?

Mayday : มันมีกลุ่มคนที่เรียกตัวเองว่า อินเฮอร์ริเตอร์ (ผู้สืบทอด) พวกมันกำลังไล่ฆ่าเผ่าพันธุ์ของเราไปทั่วทั้งจักรวาลมัลติเวิร์ส พวกเราต้องการความช่วยเหลือของคุณ

Spider-Man : ฉันเนี่ยนะ? ไหงถึงเป็นฉันล่ะ?

*Peter เคยเจอกับ Mayday มาในเรื่องราวสมัยก่อน ซึ่งตอนนั้นเธอเป็นหนึ่งใน Spider-Girl จากอนาคต (แต่ Mayday ไม่ได้เปิดเผยตัวตนออกไป)

Spider-UK : เพราะนายเคยเจอมาแล้วคนนึง มอร์ลัน ไง

Spider-Man : มอร์ลัน?

Mayday : พวกเราสัมผัสได้ถึงเจ้าพวกนั้น เลยเปิดประตูมาที่นี่...

Spider-Man : มอร์ลันมาที่นี่?

Spider-UK : ไม่ใช่ เป็น เดียมอส พี่ชายของมอร์ลัน

Spider-Man : มอร์ลันมีพี่ชายด้วย? แถมมาที่นี่อีก?

Spider-UK : ใช่ แล้วก็...

Spider-Man : พอแล้ว!

รอบด้านตอนนี้โดนรุมล้อมด้วยฝูงชนเต็มไปหมดแล้ว

Spider-Man : พวกนายทุกคนเข้าไปในประตูเดี๋ยวนี้เลย

Silk : ฉันบอกแล้วว่าเรื่องแบบนี้จะต้องเกิดขึ้นเกี่ยวกับมอร์ลัน แต่นาย...

Spider-Man : ใช่ เอาเป็นว่าเธอฉลาดมาก ทีนี้เข้าไปได้แล้ว เร็วเข้า! เพราะบางสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่ามอร์ลันกำลังจะมา...

“และพวกนายอาจจะบอกว่าฉันบ้าก็ได้ แต่ฉันไม่อยากจะไปอยู่ที่ไหนบนโลกเลย ถ้าสิ่งนั้นเกิดขึ้น!”

ภูเขา Wundagore, ทางตะวันออกของยุโรป

Kaine และกลุ่ม New Warrior ของเขาได้เข้าต่อสู้กับ Daemos และพ่ายแพ้หมดท่า Kaine พยายามที่จะปกป้องเด็กๆอย่างสุดความสามารถ

Kaine : ฉันจะทำให้...แกต้องชดใช้...

Daemos : ไม่มีทางหรอก เจ้าผู้ถือครองพลังตัวจ้อย ที่แกจะทำได้... ก็คือกลายเป็นมื้อเที่ยงของฉัน ด้วยชีวิตของแกเอง

Kaine : อยากจะได้มื้อเที่ยงจากฉันงั้นเหรอ? งั้นได้เลย...

แขนของ Kaine ได้งอกกระดูกแหลมออกมาหลายส่วน

Kaine : งั้นกินนี่ซะ!

และเขาได้ทิ่มแทงมันใส่ Daemos แต่ดูจะไม่เป็นผล

Daemos : เจ็บจี๊ดดีจริงๆ น่าสนใจมาก แกไม่เหมือนพวกที่ถือครองพลังคนอื่นๆ แกมันเป็นจำพวกอื่น* ไม่แปลกเลยที่น้องชายของฉันจะเก็บโลกใบนี้ไว้ เจ้าหมูเห็นแก่ตัวเอ๊ย

Daemos : มาดูสิว่าแกจะทำให้รสชาติแบบไหน

Daemos : ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องกลืนแกโดยไม่ได้เคี้ยวให้ละเอียด แต่ไม่ล่ะ ฉันว่าความอร่อยของแกคงจะติดปากฉันไปอีกหลายวันเลย

??? :ไม่! มันจะไม่เกิดขึ้น เดียมอส

แล้วประตูมิติก็เปิดออก

*ที่ Kaine ถูกเรียกแบบนี้จะมีอธิบายในภายหลัง

Last-Stand : เพราะแกจะต้องจากไปแบบหิวกระหาย!

จากประตูมิติคนที่มาก็คือ Last-Stand (ที่บอกว่าตัวตนยังเป็นความลับ), Spider-Banner (Bruce Banner) และ Spider-Gwen

Last-Stand : บรู๊ซ นายลุยกับฉัน

Spider-Banner : เธอได้ยินที่เขาพูดแล้ว พวกเราจะกันเจ้านี่ให้เอง พาเหยื่อคนนั้นออกไปจากที่นี่ เกว็น

Spider-Gwen : เอาล่ะ ลุกขึ้นมาเร็ว เพราะรูปหล่อ

Kaine : เกว็น... เกว็น สเตซี่?

Spider-Gwen : เฮ้ พวก ฉันอาจจะออกมาห่างจากบ้านหลายล้านไมล์ แต่ยังไงตัวตนของฉันก็ยังเป็นความลับนะ!

Kaine : หุบปาก! ฉันรู้แล้วว่านี่มันคืออะไร! มันต้องเป็นเกมบ้าๆอีกแล้วสิท่า! เจ้าแจ็คคัลคงจะเป็นคนเขียนบทอีกล่ะสิ! เธอเป็นโคลนยอมรับมาเถอะ!

Ben : ผิดแล้ว เธอไม่ใช่ มันคือฉันต่างหาก พี่น้อง

และเขาก็คือ Ben Reilly จาก Earth-94 ที่ยังมีชีวิตอยู่*

Kaine : เบ็น? เป็นไปได้ยังไง?

Ben : ไว้ว่ากันทีหลัง ตอนนี้พวกเราต้องออกไปจากที่...

Daemos : ว๊ากกกกกกก!

และแล้วหนึ่งในพวกเขาก็ต้องเสียสละ และมันเป็น Spider-Banner นั่นเอง...

Ben : บรู๊ซ!

Last-Stand : ลืมเขาไปซะ เขาจากไปแล้ว ส่วนพวกเราต้องรีบไป เดี๋ยวนี้เลย!

Last-Stand : ไม่ว่า “เคน” คนนี้จะเป็นใคร แต่เขาควรค่าแล้วกับการเสียสละ...

Last-Stand : เขาก็แค่ทำให้พวกเราต้องสูญเสียสไปเดอร์แมนที่ดีไปอีกหนึ่งคน

*Ben Reilly เข้าร่วมกองกำลังแมงมุมใน Spider-Verse : Team-Up #1

Central Park, Earth-13 – สถานที่หลบภัยของ Spider-Man ที่เรียกว่าเขตปลอดภัย

Spider-Man : ขอบอกว่านี่มันดูน่ากลัวสุดๆ ทีนี้บอกฉันที พ่อเบเนดิก คัมเมอร์-บั๊ก ... ว่านายรวมสไปเดอร์เม็นมากี่คนแล้วเนี่ย?

Spider-Uk : เรียกฉันว่า สไปเดอร์ยูเค ส่วนจำนวนตอนนี้พวกเรามีกันกว่า 20 คน และหวังว่าจะมีมากกว่านั้น พูดถึงเรื่องนั้น โอลแมน, ไรลีย์ เป็นไงบ้าง?

Ben : ฉันเกรงว่าจะไม่ดีเท่าไร

Spider-Man ไรลีย์? เบ็น ไรลีย์?

Ben : พวกเราพาตัว สการ์เล็ตสไปเดอร์จากโลกของเขามาได้ แต่เราต้องเสียบรู๊ซไป ส่วนโอลแมนกับเกว็นรอดมาได้

Spider-Gwen : พวกเราปลอดภัย แต่ก็แค่เฉพาะตอนนี้

Spider-Man : เกว็น?!

Spider-Man: บอกตามตรงว่าฉันตามไม่ทันแฮะ แล้วไหงพวกเราถึงปลอดภัยแค่ตอนนี้? อะไรที่ทำให้ที่นี่มันพิเศษ...

Cosmic Spider-Man : ที่นี่น่ะเหรอ? ฉันว่าฉันตอบได้นะ

Cosmic Spider-Man : แต่ก่อนอื่น นี่น้องชายของเธอ เมย์เดย์ เขาสบายดี

Mayday : ขอบคุณมาก พวกคุณไม่รู้หรอกว่าเขามีความหมายกับฉันมากแค่ไหน เขาคือโลกทั้งใบของฉัน ครอบครัวคนเดียวที่เหลืออยู่

Spider-Ham : นั่นไม่จริงเลย เมย์ เพราะพวกเราเหล่าแมงมุมจะอยู่เคียงข้างกัน

Mayday : ขอบใจนะแฮม

Spider-Man : เอาล่ะ ฉันคิดว่าพอจะเข้าใจแล้วนะ นายก็คือฉัน... จากโลกที่ฉันไม่สูญเสียพลังคอสมิคนั่นไป

Cosmic Spider-Man : พลังอีนิกม่า ใช่แล้ว ฉันเก็บพลังดุจพระเจ้านั่นไว้ พวกผู้สืบทอดนั่นคงจะโง่มากหากกล้าที่จะมาเจอกับฉันที่นี่ ตราบใดที่พวกนายอยู่บนโลกของฉัน ฉันแน่ใจว่าจะปกป้องพวกนายให้ปลอดภัยได้

Spider-Man : เดี๋ยวก่อน... ทำไมนายถึงไม่ไปกับพวกเขา... แล้วมันจะได้ตู้ม... ปัญหาหมดไป

Cosmic Spider-Man : พลังอีนิกม่าคงอยู่กับจักรวาลนี้ ฉันไป พวกมันจะคงอยู่ แล้วฉันก็จะกลายเป็นแค่สไปเดอร์แมนธรรมดาคนหนึ่ง แต่หากมันเป็นศึกที่มีสไปเดอร์แมนเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งคนแล้วจะสามารถเปลี่ยนแปลงศึกนั้นได้ ฉันจะไปอย่างแน่นอน

Spider-Man : ศึก? ศึกอะไร?

Ben : ปีเตอร์ นั่นคือเหตุผลที่พวกเขามาพานายมา

Spider-UK : นี่คือสงคราม และนายนี่แหละคืออาวุธลับของพวกเรา

Spider-Man : ฉันเนี่ยนะ? ไหงเป็นฉันอีกแล้ว?

Ben : เพราะนายคือคนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเรา

Spider-Man : ไงนะ?!

Earth-610 (Ultimate มัน 1610 ใส่ผิดหรือเปล่าหว่า?)

Miles : บางทีผมคิดว่า ผมเป็นสไปเดอร์แมนที่แย่ที่สุด

ที่หน้าหลุมของศพของแม่ของเขา Miles ได้มายืนปรับความรู้สึกอยู่ที่นี่

Miles : เพราะไม่ว่าผมจะทำดีแค่ไหน ช่วยคนมากเท่าไร... แต่ผมก็ช่วยแม่ของตัวเองไว้ไม่ได้

Miles : ผมอยู่ตรงนั้น แต่ผมกลับไม่สามารถ...

Jessica : หยุดเลย นี่อยากจะให้ฉันให้ “คำแนะนำ” เธออีกรอบหรือไง? อย่าให้ฉันทำแบบนั้นเลย ฉันไม่ใช่คนที่จะแนะนำอะไรใครได้เก่งนั้นหรอก...

Jessica : ...เพราะมันจะมีแต่เวลาที่เธอฉีกชุดนั้นทิ้ง... แล้วก็จะเป็นฉันที่เอาชุดใหม่ไปให้เธอ

Miles : มันก็คือ...บางครั้งผมรู้สึกว่ามันเยอะเกินไป คุณรู้สึกบ้างมั้ย? แล้วรู้มั้ยว่าลุงของผมเขา...

Jessica : ไมล์ เขาพยายามที่จะฆ่าเธอนะ

Miles : ผมรู้ และพ่อก็โทษผมเกี่ยวกับการตายของพวกท่านทั้งสองคน การเป็นสไปเดอร์แมนทำให้ผมต้องเสียครอบครัวไปนะ เจส

Jessica : แต่เธอก็มีครอบครัวใหม่นี่ เธอยังมีฉันนะ ไมล์ พวกเราที่เป็นสไปเดอร์แมนจะอยู่เคียงข้างกัน ถูกมั้ย?

Verna : จริงๆแล้วนะ ที่รัก พวกเธออยู่แยกกันดูจะดีกว่า...

Miles : เอ๋?

Verna : เพราะเมื่อพวกเธออยู่ด้วยกัน...

Verna : ...การล่ามันก็จะจบลงอย่างรวดเร็ว ดังนั้นมันคงจะดีกว่าถ้าพวกเธอจะวิ่งหนี!

Verna มาถึงแล้วพร้อมหมาล่าเนื้อของเธอ แล้วใครกันที่จะมาช่วย Miles กับ Jessica แล้วมันจะมีใครที่ต้องเสียสละไปในศึกนี้หรือไม่?

โปรดติดตามตอนต่อไป…

Checklist

คุยกันท้ายเล่ม

เล่มนี้เรียกได้ว่าเปิดฉากมาแบบจัดเต็มจริงๆ มี Spider-Man โผล่มาหลายคนให้มึนหัวกันเล่นดีจริงๆ ซึ่งจากที่เห็นกองกำลังของ Spider-UK นั้นใหญ่กว่า Superior Spider-Man มาก (เอาจากที่เห็นล่าสุด) และพวกเขายังมีที่ซ่อนที่ปลอดภัยสุดๆจากการปกป้องของ Cosmic Spider-Man อีกต่างหาก จากที่เห็นนี่ Spider-Uk ดูจะฉลาดหลักแหลมไม่เบาเลยจริงๆ

ส่วนที่ผมรู้สึกแปลกๆมีอยู่จุดนึงคือ Earth-610 เพราะปกติ Ultimates คือ 1610 ไม่รู้ว่าใส่ผิด หรือจงใจใช้เลขนี้เพื่อให้เป็นอีกจักรวาลที่มี Miles Morales แทน คงต้องรอดูในเล่มต่อไปอีกครั้ง

เล่มหน้าคิดว่าจะเป็นการพบกันของ 2 กองกำลังแมงมุมแล้ว แล้วกลับมาพบกับ ASM #10 ในอีก 2 อาทิตย์ครับ อนึ่ง เล่มนี้จะมีตอนพิเศษเกี่ยวกับครอบครัวของพวก Morlun มาด้วย แต่อาจจะได้ลงซักวันเสาร์นะครับ

เกี่ยวกับสปอย อย่างที่บอกไปแล้วว่าผมจะทำเล่มหลัก กับ Spider-Verse ส่วน Spider-Verse : Team-Up นั้นคุณ Lucaman จะรับไปทำนะครับ

สำหรับ Spider-Man ที่ปรากฎตัวออกมาในเล่มนี้ที่เห็นชัดๆ อ่านรายละเอียดเพิ่มเติมกดได้ที่ link ตรงชื่อนะครับ

Cosmic Spider-Man ที่ถือครองพลัง Enigma Force ของ Captain Universe จาก Earth-13

Spider-Man : Bullet Point ที่ไม่ใช่ Peter แต่เป็น Bruce Banner จาก Earth-70105

Captain Spider ผู้ตายไปแล้วในเล่มของตัวเอง และเขาก็คือ Flash Thompson จาก Earth-78127

Prince Arachne จาก Spider-Man : Fairy Tales จาก Earth-71004

Spider-Man 2211 ผู้ปกป้องกาลเวลาจากอนาคต (ตายไปแล้วเช่นกัน) จาก Earth-9500